رسانه نوا – مدیرعامل خانه موسیقی در یادمان کاوه دیلمی گفت: ساز و آواز است بسیار کم فروغ ظهور و بروز دارد و مقصر اصلی این واقعه رسانه ملی ماست که باعث ایجاد فاصله میان مردم و هنر موسیقی شده است. اما ما هم باید تکالیف خود را انجام بدهیم و باید درد دلها را بگوییم.
به گزارش سایت خانه موسیقی، یادمان کاوه دیلمی(خواننده موسیقی ایرانی) روز شنبه ۱۴ اردیبهشت ماه با همکاری خانه موسیقی در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم سید عباس سجادی(مدیرعامل بنیاد آفرینشهای نیاوران) گفت:که مرگ کاوه دیلمی برای من یادآور شعر «مرگ قو» از دکتر مهدی حمیدی بود. شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد /فریبنده زاد و فریبا بمیرد.
وی افزود: مطمئنا مرگ کاوه دیلمی که چند سالی را نیز در خلوت گذراند مرگ عاشقانهای بود. کاوه دیلمی هنرمندی بزرگ و واقعی بود. هنرمندان واقعی هیچ گاه مترصد ارتزاق از راه هنر نیستند. هنرمندان حقیقی با هنر خود عشق ورزی میکنند و عشق میپراکنند.
سجادی در پایان سخنان خود ضمن طلب آرامش برای روح کاوه دیلمی از خانه موسیقی که برگزاری این مراسم به همت آنها میسر شده بود قدردانی کرد.
در ادامه مراسم حمیدرضا نوربخش(مدیر عامل خانه موسیقی) پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانش گفت: جمعی که امروز گرد هم آمده است گرچه از نظر کیفی بسیار با ارزش است اما بیش از هر وقت دیگری نشانگر غربت موسیقی اصیل ایرانی است. ما امروز بیش از هر وقت دیگری به امثال کاوه دیلمی نیاز داریم اما او ما را تنها گذاشت و رفت. امروز با هزاران تاسف باید برای خیلی ها توضیح دهیم که کاوه دیلمی که بود. وقتی عنوان کردیم که قصد داریم برای این خواننده پیشکسوت و صاحب منزلت بزرگداشتی برگزار کنیم بسیاری پرسیدند که او که بود و آثارش چه بود و حتی با نام او هم آشنا نیستند. این از تاثرها و تاسفهای ماست که در روزگار عجیبی به سر میبریم.
مدیرعامل خانه موسیقی افزود: بارها و بارها این مطلب را گفتهام که امروز متاسفانه موسیقی اصیل ما در بن بست به سر میبرد. امروز جانمایه و اصل و اساس و عصاره موسیقی ایرانی که تبلور آن در ساز و آواز است بسیار کم فروغ ظهور و بروز دارد.
وی افزود: پر واضح است که مقصر اصلی این واقعه رسانه ملی ماست که باعث ایجاد فاصله میان مردم و هنر موسیقی شده است. اما ما هم باید تکالیف خود را انجام بدهیم. باید درد دلها را بگوییم و در خصوص موسیقی ایرانی آگاهی بخشی را انجام دهیم. امثال کاوه دیلمی وجودشان کیمیا بود.
نوربخش همچنین در بخشی دیگر از صحبت هایش با اشاره به سابقه آشنایی خود با دیلمی از اواسط دهه شصت گفت: در سالهای دهه شصت دیلمی را در منزل زنده یاد احمد عبادی دیدم. من جذب شخصیت او و هنرش شدم. کارهای او را دوست داشتم و همواره حسرت میخورم که چرا دیلمی بیشتر کار نکرد. شیوه او در خوانندگی کاملا تداوم بخش موسیقی و آواز استاد یگانه آواز ایران غلامحسین بنان بود.
در ادامه مراسم یادمان کاوه دیلمی، بهرام دهقانیار(نوازنده پیانو، آهنگساز و از دوستان زنده یاد دیلمی) به اجرای قطععه هزاردستان از ساخته های امیرجاهد و تنظیم خود پرداخت. این هنرمند پس از اجرای موسیقی گفت: کاوه دیلمی هم آدم هنرمندی بود و هم با شخصیت. دیلمی در کارش هم توانا بود.
سپس دکتر محمد سریر(عضو شورای عالی خانه موسیقی) در جایگاه قرار گرفت و گفت مراسم امروز همچون شخصیت خود کاوه دیلمی درویشانه برگزار میشود. دیلمی نمیخواست درباره تاثیر خود بر موسیقی سر و صدا کند. دوست داشت در آرامش کار کند. کاوه دیلمی در واقع هنرمند ارجمندی بود. هنرمندان عرصه موسیقی میدانند که ایجاد خلاقیت در کنار یادگیری جان مایه موسیقی بسیار دشوار است و افراد کمی به این جایگاه رسیدند. دیلمی توانست بدون سر و صدا به این مرحله برسد. او موسیقی دستگاهی و گوشهها را میشناخت و خلاقیت هم داشت. دیلمی دارای ادراک درونی نسبت به موسیقی بود. ادراکی که در واقع در سنین بالا به تبلور میرسد. ما متأسفیم که او را از دست دادیم چون او در واقع در شروع بود. همیشه آرام بود و تواضع و خشوع داشت. او توانایی شخصی داشت و در روح مخاطب تاثیر میگذاشت.
وی افزود: ما با خلأ در موسیقی ردیفی دستگاهی رو به رویم و بزرگان و پایهگذاران این موسیقی ما را ترک میکنند و ما میبینیم که صحنه خالی شده است. دلم می خواست دیلمی ما را تنها نمیگذاشت. آرزویم این بود که او هنرش را به عدهای از مشتاقان تعلیم می داد. پشتوانه موسیقی ما امروز دارد از دست می رود و خلاقیتهایی که پایههای موسیقی را محکم میکند بسیار کم و تقریباً نادر شده است. دیلمی یکی از ستونهای موسیقی ما بود که جایش خالی است.
در این برنامه کلیپ هایی پخش شد که در آن فرهاد فخرالدینی(آهنگساز و رئیس شورای عالی خانه موسیقی)، حسین علیزاده(نوازنده تار و سه تار و آهنگساز)، مزدا انصاری(آهنگساز)، بهرام دهقانیار(آهنگساز) و کیارش دیلمی(برادر زنده یاد کاوه دیلمی) به بیان خاطرات و همچنین ویژگی های اخلاقی و هنری زنده یاد دیلمی پرداختند.
در پایان این برنامه مزدا انصاری(پیانو) به همراه مسعود یکتا (آواز) بر روی سن حضور یافتند در این بخش یک قطعه آوازی به همراه تصنیف قاصدک از ساخته های زنده یاد دیلمی با تنظیم مزدا انصاری اجرا شد که مورد توجه حضار قرار گرفت . انصاری پیش از اجرای خود در سخنان کوتاهی گفت: امشب کار سختی دارم و احساس میکنم کاوه اینجا حضور دارد. ما خاطرات زیادی با هم داریم. من در این اجرا سعی میکنم به دوست عزیزم ادای دین کنم.
دیدگاه شما