جشنواره فجر همواره راهی بوده تا نوای موسیقی تمام ایران به طور گسترده تری به گوش مخاطبان این موسیقی برسد.
هدف این بود که علاوه بر همکاری بدنه فعال موسیقی کشور، بتوان هم از ظرفیت های موسیقی گونه های مختلف موسیقی بهره برد و هم جونان با استعداد را شناسایی کرد.
کاستی های بسیار داشت و امکانات مقبولی نه به گروهای فعال موسیقی داده میشد و نه به استعدادهای تازه یافته، اما با همه کمبودها عرصه ای بود برای شناخت ظرفیت های موسیقی.
سال گذشته شکلش تغییر کرد بدون هیچ اطلاعی! نه اساس نامه مشخص بود و نه این تغییر و ابعادش پیش از برگزاری رسانه ای شد که بدانیم آیا در اساس نامه تغییری داده شده و یا این تغییرات در اساس نامه پیشبینی شده؟ جشنواره فجر تغییر کرد … و ای که کاش بهتر میشد.
اینکه چه انتقاداتی به جشنواره وارد بود را در رسانه جستجو کنید… کار سختی نیست.
عده ی بسیاری از اهالی موسیقی خواستند ماجرا را درون خانواده موسیقی حل کنند. بی توجهی کردند و حتی بی احترامی.
حال دوباره آش همان آش است و کاسه همان کاسه… در دراز مدت به صلاح موسیقی نخواهد بود که ساکت بمانم و نه تنها به این چالش می پیوندم بلکه از هم صنفی های عزیزم و تمامی علاقه مندان هنر و فرهنگ می خواهم با نوشتن جمله ای خطاب به مسئولان جشنواره روی دست چپشان ، اعتراض خود را از نابرابری در موسیقی به اطلاعشان برسانید.
من در این راه از همپای عزیزم علیرضا جان بدیع خواستم تا با من همدست شود و همداستان. شما نیز کوتاهی نکنید.
این راهی آرام و متین است برای انتقال نارضایتی ها.
دیدگاه شما