حمزه یگانه یکی از بهترین نوازنده های پیانو و از آهنگسازان توانا و از معدود موسیقی دانان سبک جاز در کشورمان است.
مصاحبه با ایشان از اینجا دنبال کنید:
حمزه یگانه هستم ؛ متولد سال ۵۶ در تهران. پدر بنده درامز و پیانو و گیتار می زدند و من از بچگی با موزیک راک بزرگ شدم.چیزی که از موسیقی در ذهن دارم راک دهه ۷۰ است.ابتدا می خواستم با درامز شروع کنم اما در آن زمان نوازندگی این ساز خیلی عمومی نبود.
همچنین در خانه ما پیانو وجود داشت و من در سن ۱۱ سالگی یادگیری این ساز را زیر نظر “وحید یگانه” آغاز کردم.حدود سه ماه ادامه دادم وبعد آن را رها کردم.بیشترین علاقه ی من درامز و گیتار بود.
در سن ۱۷ سالگی به صورت جدی مشغول به فراگیری پیانوی کلاسیک زیر نظر اساتیدی چون “گاگیک بابائیان” و “رافائل میناسکانیان” شدم.
قبل از آن علاقه ام به پیانوی جز بود و خاظرم هست با عموی خودم به دنبال استاد آن بودیم که متآسفانه کسی نبود که بخواهد پیانوی جز تدریس کند.پس از یک سال وارد رشته موسیقی در دانشگاه آزاد شدم.فوق لیسانس آهنگسازی را از دانشگاه هنر گرفتم و در دانشگاه هنر کرج حدود چند سالی هم تدریس کردم.
در واقع پایان نامه دانشگاه من درباره موسیقی بلوچستان بود.همین موضوع باعث علاقه ام به موسیقی بلوچستان و ساز بنجو هم شد. هر چه که می گذرد به موسیقی شرق علاقه مند تر می شوم.سازی هم به نام هارمونیوم گرفتم که بیشتر در کشورهای هند و پاکستان استفاده می شود.
حدودآ از سال ۷۹ سبک پیانوی جز را شروع کردم و همزمان با آن وارد دنیای آهنگسازی هم شدم.علاقه خودم را در این سبک و در آهنگسازی یافتم.
با آقایان ماهان میرعرب , علی بیرنگ , امین طاهری و دارا دارایی گروه آبرنگ را تشکیل دادیم.همزمان در گروهی دیگر با نام “نایما” هم فعالیت داشتم که کنسرت برگزار می کردیم.گروه آبرنگ بیشتر حالت جز فیوژن داشت و در گروه نایما با جز استاندارد شروع کردیم.
چند تا آلبوم نیز کار کرده بودم که نخستین آلبوم بنده با نام “آواره” منتشر شد.پس از آن آلبوم “ساحل تهران” از گروه نامیا بود.همچنین آلبوم “قالی ایرانی” را با آقای “کاوه سروریان ” کار کردم که دوئت فلوت و پیانو بود.
از سال گذشته این گروه را تشکیل دادیم و بیشترین تمرکز بنده نیز بر روی همین گروه است.در آلبوم اولی که از این گروه منتشر شد , بیشتر کار موسیقی جنوب را با سبک جز تلفیق کردیم.تصمیم داریم در آلبوم بعدی موسیقی شهرهای دیگر را هم کار کنیم.
نقطه قوت داماهی, درامر گروه است.شایان فتحی یک درامر بین المللی است که بیشتر در مادرید نوازندگی می کند . زمانی که کنسرت داشته باشیم به ایران می آید و همین باعث بالا رفتن کیفیت موسیقی داماهی شده است.فعالیت اصلی این گروه پس از انتشار آلبوم و اجرای کنسرت های مختلف خواهد بود.
همچنین در حال تهیه یک آلبوم سولو با همکاری “کاوه سروریان “و “ماهان میرعرب” به نام کاهگل هستم.
فضای آن شامل تنبک و پیانو و نی و گیتار فرت لس می باشد.در بیشتر قطعات از ریتم های لنگ بر مبنای موسیقی ایرانی استفاده کرده ام.به نوعی ایرانی ترین کاریست که تا به حال انجام داده ام.یک قطعه ی مهابادی نیز در این آلبوم هست.
داماهی یک موجود افسانه ای شبیه اژدها یا سرندیپیتی در افسانه های جنوب می باشد.
می گویند این موجود در دریای عمان و خلیج فارس زندگی می کرده و به کشتی هایی که به مشکل می خوردند کمک می کرده است.روایت دیگری هم هست اینکه عاشق و معشوقی از دست پادشاه فرار می کنند و داماهی در دل خود به آنها پناه می دهد. محله ای نیز در بندرعباس به این نام وجود دارد.
پس از انتشار آلبوم در تهران و شاید در شهرهای دیگر اجرا داشته باشیم.
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما