بغض دوباره

دلم برات تنگ شده
دارم دیونه میشم تا وقتی که نبینمت آروم نمیشم
بین ما هر دیواری باشه بر می دارم فاصله عمرم باشه کم نمی زارم
دلم هر دو شکسته چشام به در منتظر نگات نشسته
باور نمی کنم فراموشت شدم من گواه دل تنگی من ترانه هامن
تویی که بودی و هستی موندی همیشه کنار ترانه من
واسه موندن و خوندن از عشق ستاره شدی بهونه من
دیگه نه نمی خوام که ببینم نیستی پیشم
دیگه خنده زورکی سخته برام راضی نمیشم
دیگه دوری تو مثل سمع چرا نمی فهمی
نزار حس کنم عاشق من.نیستی و بی رحمی
دیگه بی پر و بالی برده امونم جونم
دیگه خنده زورکی سخته گلم نمی تونم
پای دوری تو عمریه هیچی نگفتم گلم
دیگه خسته شد بس که تو خلوت شب مردم
“تویی که بودی و هستی موندی همیشه کنار ترانه من
واسه موندن و خوندن از عشق ستاره شدی بهونه من