خودمو دور کردم از چشمات
که بیافته تبت از آغوشم
از همون شب موهام سفید شد و
از همون شب سیاه میپوشم
از همون شب …
ترک کردم هوای دختری و
که هواییم کرده بود چشاش
توی تب سوختم نفهمیدی
تبِ واگیرِ من مراقب باش
مراقب باش …
فکر کردی تمام مشکلتو
تو یه آغوش گرم حل کردی
نه عزیزم کدوم آرامش
من دیوونه رو بغل کردی
فکر کردی تمام مشکلتو
تو یه آغوش گرم حل کردی
نه عزیزم کدوم آرامش
من دیوونه رو بغل کردی
همه میگن که مردا معمولا
زیر آوار غم قوی میشن
بعضی از مردا اما میشکنن
شکل شعرای منزوی میشن
تو دل خونه نه عزیز دلم
مردا تو راه خونه میبارن
مثل ابرای سرد و سنگینن
که همیشه شبونه میبارن
فکر کردی تمام مشکلتو
تو یه آغوش گرم حل کردی
نه عزیزم کدوم آرامش
من دیوونه رو بغل کردی
فکر کردی تمام مشکلتو
تو یه آغوش گرم حل کردی
نه عزیزم کدوم آرامش
من دیوونه رو بغل کردی
