ققنوس

زندگی رو دوست دارم با تمامه بد بیاریش
عاشقی رو دوست دارم با تمامه بیقراریش
من میخوام اشک رو بفهمم وقتی از چشام میریزه
تنهایی گرچه کشنده است واسه من خیلی عزیزه
تو کتاب نوشته عاشق خیلی تنها خیلی خستس

جای بارون بهاری روی چترای شکستس
اما من میگم یه عاشق همه دنیا رو داره
همه چترا رو باید بست وقتی آسمون میباره
نون عشقو میخورم منت نونوا ندارم
سینه سوخته عاشقم با کسی دعوا ندارم
توی دنیایی که گرگ و بره گی تو ذاتشه
من میخوام خودم باشم با هیچکی کاری ندارم
زنده بودن نمیخوام زندگی کابوس منه
فقط فقط دو رنگی تنها کابوس منه
گرچه خاکم زیر پا اما غرورم آسمون
مشکی رنگ عشقمه ترانه ققنوس منه
کاش میشد دارو باشیم نه زخم کاری نه نمک
قطره آبی باشیم رو قلب خشک پر ترک
واسه عشق و عاشقی تو سختیاش کم نذاریم
واسه خودمون آدمی باشیم نه آدمک
خیلیا میگن که عاشقی رو بیدار بدونیم
اما من میگم که عشق رو طرح دیوار ندونیم
من میخوام که مثل موج نباشم اما بمونم
کاش میشد تو عین سختی بازم عاشق بمونیم
نون عشقو میخورم منت نونوا ندارم
سینه سوخته عاشقم با کسی دعوا ندارم
توی دنیایی که گرگ و بره گی تو ذاتشه
من میخوام خودم باشم با هیچکی کاری ندارم
زنده بودن نمیخوام زندگی کابوس منه
فقط فقط دو رنگی تنها کابوس منه
گرچه خاکم زیر پا اما غرورم آسمون
مشکی رنگ عشقمه ترانه ققنوس منه