رسانه نوا – در کوچه پس کوچه های موسیقی ایرانی، گروهی پیدا شده که با پرداخت به موسیقی الکترونیک و ترکیب آن با موسیقی سنتی، سعی به تغییر سلیقه موسیقی مردم دارد. اما به عنوان یک گروه موسیقی تلفیقی تا چه حد موفق عمل کرده است؟
سبک موسیقی الکترونیک یکی از سبکهایی است که در کشور ما هم علاقهمندان بسیاری دارد اما متاسفانه آنچنان که باید و شاید در ایران آن طور که باید به آن پرداخته نشده است؛ گاها این ژانربا موسیقی پاپ ترکیب شده و بصورت خیلی کوتاه در حد یک یا دو قطعه در آلبومهای پاپ گنجانده میشود. این نوع از موسیقی به وسیله سازهای موسیقی الکترونیک که با بهرهگیری از علم الکترونیک، تولید صدا میکند؛ ساخته میشود. هرچند که با گسترش دنیای دیجیتالی صداهای الکترونیکی بصورت از پیش ساخته شده (Sample) در کتابخانههای آماده نرم افزاری قابل دسترسی هستند و تنها با یک چیدمان درست، یک قطعه موسیقی را شکل میدهند. «چارتار» نام یک گروه موسیقی ایرانی است که توانسته فرهنگ دو موسیقی مختلف را به یکدیگر نزدیک کرده و مخاطبین بسیاری جذب کند. موسیقی سنتی ایران برای بسیاری از جوانان امروز کشور ما جذابیت ندارد و علاقه آنها بیشتر به سبکهای مدرنی همچون الکترونیک است. از همین رو گروه چارتار با استفاده از یک موسیقی جوان پسند و مدرن یعنی موسیقی “الکترونیک” و سبک و سیاق خوانندگی ژانر موسیقی «سنتی»، آثار جالبی را پدید آورده که مورد توجه بسیاری از علاقهمندان هر دو سبک قرار گرفته است. همین مساله موجب شده که «چارتار» این فاصله خالی را پر کرده و به عنوان گروهی پیشرو در سبک خود شناخته شود. ریسک بزرگی که چارتار در زمینه تولید موسیقی و اصوات خود کرده، بدون شک قابل ستایش است چرا که این نوع موسیقی کمتر به گوش مردم رسانده شده است.
با وجود اینکه چارتار در ژانر خود پیشرو محسوب میشود هنوز راه درازی پیش روی خود دارد. هرچند آنها به دلیل سبک موسیقی خاص خود، احتیاج به بهره گیری از فضای ادبیات کلاسیک ایران دارند، اما جای بسیاری از موضوعات میان ترانههای این گروه خالی است. اما همین که یک ترانه سرای واحد و به عنوان یکی از اعضای گروه میانشان وجود دارد نشان از میزان وقتی است که برای تولید آثار خود میگذارند.
آواز سنتی در کنار موسیقی الکترونیک، فضای جذاب و شنیدنی برای مخاطب امروز موسیقی کشور پدید آورده و با ترکیب این دو سبک یک اثر تلفیقی میانه پدید آمده است. در واقع اصلیترین المانی که موسیقی چارتار را به نوعی موسیقی تلفیقی تبدیل مینماید، آواز سنتی ایرانی است. صدای خواننده گرم و دلنشین است؛ با این وجود جا دارد بهتر از این باشد.
در مورد آهنگسازی و تنظیم نیز این آلبوم به نوع خود متفاوت است. همانطور که میدانید؛ موسیقی الکترونیک نیز همچون هر سبک دیگری صدها زیرشاخه دارد و مجموعه بزرگی را تشکیل میدهد. «چارتار» سعی کرده تا موسیقی الکترونیک را به شیوه خود به اثار مردمپسند و پاپ نزدیک کرده و شنونده را زیاد درگیر پیچ و تاب موسیقی الکترونیک نکند. برای مثال گهگداری به سمت فضاهای پراگرسیو رفته و گاهی هم از المانهای سبک داب استپ بهره جسته است. در کل از نظر تنظیم این اثر بسیار عالی بوده و تقریبا مورد مشابهی برای آن در ایران وجود ندارد.
اما مهمترین عامل موفقیت آثار این گروه، ملودیهای دلنشین و ترانههای آنهاست. ملودی یکی از ستونهای اصلی موسیقی ایران است که این روزها کمتر به آن پرداخته میشود. اعضای گروه چارتار قدمهای بزرگی برداشتهاند و اگر مسیر درستی را طی کنند، هرروز به میزان محبوبیتشان افزوده خواهد شد.
دیدگاه شما