رسانه نوا – وقتی پروژه تک نفره سرج تانکیان را با کارهای او در گروه سیستم آو اِ داون مقایسه می‌کنید؛ ممکن است دو نتیجه بگیرید. اول این که کار انفرادی او قدرت گیتارنوازی Daron Malakian، گیتاریست گروه سیستم آو ا داون برابری نمی کند. دیگر از آن ریف‌های شلوغ آهنگ “B.Y.O.B.” و تکنیک های سریع و دیوانه وار گیتار الکتریک در آثاری مانند “Suite-Pee” خبری نیست.
این بدان معنی نیست که حوصله شنونده کاملاً سر می‌رود زیرا همانطور که همه می‌دانیم او ذهن خلاق و سرگرم کننده‌ای دارد. این موضوع باعث می‌شود حدس و گمان ما در مورد نتیجه دوم جدی شود. حالا که سرج هیچ کس را در کنار خود ندارد، پس دست به کارهای اکسپریمنتال می‌زند. کار بی هدف بر روی مفاهیم موسیقی و عدم فعالیت دائمی، برای اغلب هنرمندان یک زیان محسوب می‌شود اما برای سرج با آن همه استعداد و دید باز به نظر، موثر و موفقیت آمیز است. در آلبوم “Imperfect Harmonies” هر دوی این فرضیات حقیقت از آب در آمده است. با این وجود یک حس بیگانگی و غرابتی در این آلبوم ارائه شده است که فقط از عهده سرج تانکیان برمی آید.
“Imperfect Harmonies” آلبومی با عنوانی بسیار دقیق و مناسب است چرا که اگر با خود صادق باشیم، آلبوم در همه سبک‌ها سیر می کند؛ به عبارت دیگر سرگردان است، از ثبات بالایی برخوردار نیست و در یک مسیر مشخص قرار ندارد؛ و با یک حس پریشانی و بی هدفی در اکثر ۱۱ آهنگ آن این طرف و آن طرف می رود. فایده‌ای ندارد که دیوانگی را مخفی کرد، مانند آهنگ اول “Disowned, Inc.” که با درام آزار دهنده همراه با پشتیبانی یک گروه ارکسترال کامل آغاز می شود که به سرعت توسط وکال سرج کنار زده می شود. این آهنگ بین آوازهای معتدل سرج، فالستوی پس زمینه، تغییر می کند و سازها با قدرت آن را تقلید و به تناسب تغییر می کنند. این آهنگ، خواسته یا ناخواسته، به عنوان یک نمونه بازتاب دهنده از کل آلبوم است. “Imperfect Harmonies” همانطور که در آهنگ اول “Disowned, Inc.” شاهد هستیم، برخورد پر هرج و مرج زیبا و نامربوط چند ایده موسیقی مختلف است. در این آلبوم المان های سبک‌های جز، الکترونیک، راک و ارکسترال به شیوه‌های متعدد تلفیق می شوند و نتایج شگفت انگیزی را ارائه می کنند. مهارت و بلندپروازی سرج برای آهنگسازی پیچیده این امکان را فراهم کرده تا این انفجار مهیب ایده‌های موفقی از آب درآیند. او بارها و بارها در “Imperfect Harmonies” نشان داده که این اصلاً اتفاقی نیست. “Borders Are” ، “Deserving?” و “Left of Center” این حقیقت را بیشتر نشان می دهند و ماهیت کارآمد قابلیت‌های سرج را نه تنها به عنوان یک خواننده توانا بلکه به عنوان یک آهنگساز راک اکسپریمنتال و با کیفیت نشان می‌دهد.
مضمون موسیقی سرج یک بار دیگر بیشتر درباره مسائل سیاسی روز دنیا و موضوعاتی در زمینه‌های مختلف از قبیل فساد دولت آمریکا تا نسل کشی را شامل می‌شود. این موضوعات قبلاٌ نیز در کارهای گذشته او به طور گسترده ای پوشش داده شده بود ولی در اینجا تانکیان با افزودن المان های جدید و هیجان عاطفی موفق شده تا یک بار دیگر این مفاهیم را ضروری جلوه دهد. آهنگ پیانو محور و آرام “Yes, It’s Genocide” یک نمونه مشخص که در آن صداهایی به زبان ارمنی به اجرا گذاشته می شود: «می خواهم برای وحشت و ارعابی که تحمل کردی جانم را فدا کنم، می خواهم برای ترسی که به تو روا شد جانم را فدا کنم، می خواهم برای زندگی تو جانم را فدا کنم». متن این آهنگ جهت ادای احترام و یادبود به ۱٫۵ میلیون قربانی نسل کشی ارمنیان نوشته شده است؛ سرج سعی دارد تا آگاهی مردم جهان را نسبت به آن افزایش دهد. قسمتی از آهنگ حتی در یک ویدیو که برای باراک اوباما فرستاده شد گنجانده شده است که از رئیس جمهور آمریکا درخواست شده تا این واقعه را به رسمیت بشناسد. ترانه‌هایی که از موضوعات سیاسی الهام گرفته شده، از طرف کسی که خودش واقعاً درگیر این چنین تراژدی بوده است تاثیر بیشتری نسبت به انگیزه های نوجوانان در گروه Green Day دارد. اگرچه این موضوعات در سراسر “Imperfect Harmonies” به چشم می خورد، شاخص های موضوعی/ ترانه‌ای دیگری نیز وجود دارد که قطعات “Reconstructive Demonstrations”، ” Peace Be Revenged ” و ” Left of Center ” را شامل می‌شود.
علیرغم جنبه های حیرت انگیز آلبوم “Imperfect Harmonies” این آلبوم دارای چند نقطه ضعف اساسی است. آلبوم به شدت از فقدان صدای گیتار الکتریک رنج می برد و گهگاهی نیز خیلی جدی به نظر نمی رسد. با این وجود خبر خوب این است که حتی جنبه های منفی نیز نقطه متقابل مثبتی دارند. برای مثال کمبود گیتار توسط کار برجسته گروه ارکستر به نوعی جبران شده است که سرج از آغاز تا پایان آن را به کار گرفته است. انرژی گروه ارکستر جذابیت و ضرورت مورد نیاز را به آلبوم داده است تا بتواند زنده بماند. همچنین تمایل سرج در به کارگیری استایل همیشگی خود و الهام پذیری ترانه او این بار به عنوان نقاط قوت عمل می کنند. بدون ارتباط عاطفی آلبوم با واقعه فجیع نسل کشی با اهمیت تاریخی، تمام بیان هنری آلبوم اگر کاملاً گم نشود نامناسب به نظر خواهد رسید. بنابراین، آلبوم دارای نقاط ضعف و قوت متقابل است که بسته به سلیقه هر شنونده یا موفق است یا یک شکست محسوب می گردد.
در مجموع “Imperfect Harmonies” احتمالا بهترین کار انفرادی سرج است. او از بسیاری از ایده‌های موجود در آلبوم انفرادی اول خود Elect the Dead اقتباس گرفته و نقایص آنها را برطرف کرده و با به کارگیری و تزریق تاثیرات موسیقی جدید باعث شده تا آلبوم یک پله بالاتر از آلبوم قبلی قرار گیرد. از موسیقی الکترونیک و جز گرفته تا آهنگ های آرام کلاسیک ارمنی در این آلبوم گنجانده شده است. آلبوم کمتر ریشه‌های موسیقی راک را در خود دارد که باعث شده تا ماهیت اکسپریمنتال آن افزایش و شدت و قدرت کلی آن کاهش پیدا کند. علیرغم صدای پر هرج و مرج خلق شده توسط چنین ایده هایی یک موضوع واضح است: “Imperfect Harmonies” تا آخرین ثانیه توجه شنوندگان را جلب خواهد کرد.
دیدگاه شما