رسانه نوا – طرح نو چهارمین آلبوم سهیل نفیسی است که سال گذشته توسط نشر «نغمه حصار» منتشر شد. این آلبوم تفاوت عمده‌ای با تمامی کارهای پیشین او دارد و آن هم در انتخاب اشعار است.سهیل نفیسی از ابتدای فعالیتش همواره به سراغ اشعار معاصر رفته و معتقد است که شعر معاصر افق دید او را متاثر کرده است اما این بار در طرح نو؛ هفده غزل از حافظ قطعات آلبوم را شکل دادند که تجربه‌ای متفاوت است.
موسیقی سهیل نفیسی با تمامی المان‌هایی که منحصر به فردش می‌کند، به طور کلی در دسته پاپ قرار می‌گیرد اما در حوزه موسیقی پاپ او یکی از خاص‌ترین خوانندگان و آهنگسازانی‌ست که مشغول به فعالیت هستند. مسیری که سهیل نفیسی طی می‌کند بی‌شباهت به راه «فرهاد مهراد» نیست هرچند که تفاوت‌های زیادی انتخاب اشعار این دو خواننده وجود دارد.
او در آلبوم آخرش غزل‌هایی را انتخاب کرده که تا حد زیادی تازگی خود را برای مخاطب امروزی حفظ کرده است. در خوانش و انتخاب ابیات نیز وامدار نسخ قدسی، نیساری، سایه، خانلری، قزوینی و شاملو بوده که البته در بسیاری قطعات به ضرورت آهنگسازی برخی ابیات حذف شده‌اند. کار روی اشعار حافظ از سال نود برای سهیل نفیسی آغاز شد یعنی بعد از انتشار آلبوم چنگ و سرود، او کاملا فضای اتودهای خود را به سمت ادبیات کلاسیک آورد و نتیجه کار او مهم‌تر از هرچیز تبدیل به یک بیان خاص و منحصر به فرد شد که تا کنون در موسیقی ایران شاهدش نبودیم.
اشعار حافظ، به خصوص در بیست سال اخیر بسیار دستمایه نوآوری موزیسین‌ها شده‌اند و تلفیق آن با سبک‌های مختلف موسیقی و نحوه خوانش اشعار تاکنون فضاهای گوناگونی را ساخته است. شاید مهم‌ترین و موفق‌ترین آنها تجربیات محسن نامجو و گروه اوهام به شمار رود. سهیل نفیسی در طرح نو تا حد زیادی وفادار به خوانش عینی ابیات است؛ اما طعم و رنگ موسیقی‌اش مخاطب را به فضایی می‌برد که تا کنون هیچ موزیسینی نبرده است البته این مسئله ارتباطی با کیفیت آثار او ندارد اما موفقیتش را در این آلبوم را نشان می‌دهد.
«مازیار خواجیان»، «حسین کمانی» و «محمدرضا اصغری» نوازندگانی بودند که نفیسی را در آلبوم «طرح نو» همراهی کردند. موسیقی طرح نو همچنان محوریتش گیتار است ولی کنترباس، ملودیکا، پرکاشن فلوت و پیتار باس نیز در رنگ‌آمیزی قطعات تاثیر مهمی داشتند. همچنان مشخص است که سهیل نفیسی به محور قراردادن ساز گیتار در موسیقی‌اش اعتقاد دارد و موسیقی خلوت او باعث می‌شود تا کلام و نحوه خاص خوانشش بیش از هرچیز مورد توجه قرار بگیرد. سهیل نفیسی به خوبی از پس تصویر سازی با اشعار حافظ برآمده و آلبومی روان و یکدست را ارائه کرده است. حال باید دید این خواننده پاپ در ادامه‌ی راه خود سراغ چه تجربیاتی می‌رود.
دیدگاه شما