رسانه نوا – آرمان فهیمی از نوازندگان چیره دستی است که تا به امروز برنامههای بسیاری در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است، در گفتگوی اختصاصی با رسانه نوا از دغدغههایش میگوید.
این هنرمند در گفتگو با خبرنگار نوا از وقوع حادثه ای تلخ در برگزاری آخرین رسیتال پیانو خود در ایران گفت: چند ماه پیش در تدارک برگزاری آخرین رسیتال پیانو خود بودم که با بزرگترین حادثه زندگیم روبرو شدم، از دست دادن پدرم چند روز قبل از این رسیتال تمام انگیزهام را گرفته بود و حقیقتا توان اجرا را از دست داده بودم اما به در خواست برادرم این رسیتال را برگزار کردم تا روح پدر را نیز شاد کرده باشم زیرا حامی اصلی من در این عرصه پدرم بود.
وی در خصوص دلایل مهاجرتش نیز گفت: دوره تحصیل من در هنرستان موسیقی دوره اوج موسیقی کلاسیک در ایران بود، اساتید نامی تدریس را برعهده گرفته بودند و ما به جایی رسیده بودیم که نهایت پیشرفت هنرجویان موسیقی در این فضا را شامل میشد. چون به نهایت رسیده بودیم انگیزه ام را از دست دادم و مهاجرت را انتخاب کردم.
فهیمی که شهر «وین» را برای سکونت و ادامه تحصیل انتخاب کرده، در خصوص سطح موسیقی ایران و وین گفت: وین مهد موسیقی جهان است و اکثر آهنگسازان برجسته و صاحب نام جهان در این شهر سکونت دارند و به هیچ عنوان نمیشود ایران را با وین مقایسه کرد، سطح موسیقی ایران را در جایگاه خود خوب میدانم اما چیزی که موسیقی ایران را زیر سوال می برد حسادتهای موجود در موسیقی ایران است. بدگوییها، دوروییها، حسادتها در موسیقی ایران بیداد میکند و همین بر سختی کار در ایران میافزاید.
نوازنده جوان در مورد دغدغههای موسیقاییاش چنین گفت: موسیقی آوازی را مردم درک میکنند اما موسیقی پیانو را تعداد کمی از مردم میفهمند و این برایم آزار دهنده است، چون کسی که آواز کار میکند این را میداند که مردم می فهمند ولی کسی که پیانو کار میکند همیشه از مسئله فهمیده نشدن رنج میبرد ضمن اینکه در ایران مردم با موسیقی بیکلام ارتباط برقرار نمیکنند و موسیقی که با آواز همراه است را انتخاب میکنند. مردم باید نحوه انتخاب خود را تغییر دهند و خود را مجاب کنند که با تمرکز موسیقی بیکلام گوش دهند تا به سادگی موسیقی بیکلام را درک کنند.
آرمان فهیمی در خصوص برنامه آتی خود نیز گفت: به زودی در وین با سه کنسرت مختلف میزبان مخاطبانم خواهم بود، همچنین به فکر برگزاری چهار رسیتال با قطعات جدید نیز در ایران هستم و جزو اولویت های کاری من است.
وی در پایان از روند هنرستان موسیقی ابراز تاسف کرد و گفت: درخصوص سطح موزیسینها چیزی نمیگویم اما در خصوص سطح هنرستان موسیقی باید بگویم هنرستان موسیقی نابود شد، آن را با خاک یکسان کردهاند.حمایت مالی و حمایت علمی خود را از این هنرستان قطع کردند،در دوره ای که من در این هنرستان درس میخوانم مدیریت بر عهده آقای رشیدی بود و برای ورود سلسله مراتبی را باید طی می کردیم اما امروزه ورود به آن بی دغدغه است.
از مسولین خواهشمندم به فکر ایجاد هنرستان جدیدی برای هنرستان موسیقی پسران باشند.
دیدگاه شما