کمی از خودتان و سابقهی فعالیت در حوزهی موسیقی برای ما بگویید.
من هم مثل بسیاری از هنرمندان از نوجوانی به موسیقی جدی نگاه کردم. حتی به دیگر هنرها مثل خوشنویسی و تئاتر که همچنان هم آنها را دنبال میکنم. اما موسیقی برای من فرق داشت. به شکل آکادمیک در رشتهی آهنگسازی تحصیل کردم. اولین آثار رسمی من از فروردین هزار و چهارصد تا به امروز منتشر شدند. با آقایان اشکان کمانگری در اثری با نام «غبار» همکاری کردم که بر روی غزلی از حبیب زیبایی ساخته شد. با وحید تاج در قطعهای با شعری از محمدرضا شفیعیکدکنی که «راز نهان» نام دارد همکاری کردم. همچنین قطعهای با نام «خاموشی» را با صدای میثم اکبری و شعر هوشنگ ابتهاج منتشر کردم. به تازگی هم قطعهی مشترک بنده با محمد اصفهانی و عبدالجبار کاکایی منتشر شده است. آثار دیگر هم در مراحل مختلف تولید و انتشار هستند.
کجا و چطور تصمیم گرفتید به شکل حرفهای وارد حوزهی موسیقی شوید؟
همهی هنرها را دوست دارم و دنبال میکنم و نگاهی جامع به آنها دارم اما در خصوص موسیقی باید بگویم این موسیقی بود که من را انتخاب کرد و به سمت خودش کشید. موسیقی همیشه یک قدم از من جلوتر بوده و من را با خودش همراه کرده است. البته موسیقی برای من بازگو کنندهی عواطف و دغدغههایم بوده که اولویت اول من برای فعالیت در این عرصه است. بدون هیچ ترسی حرفم را به زبان موسیقی میزنم.
به تازگی اثری از شما با صدای محمد اصفهانی و ترانهای از عبدالجبار کاکایی با نام «خیال آشنا» منتشر شده. کمی از حال و هوای این همکاری بگویید.
همکاری با این دو عزیز برای بنده بسیار باعث افتخار است که یکی از بهترین تجربیاتم در این حوزه خواهد بود و شاید نقطهی عطف کارنامهی هنری من باشد. من در کارهایم رویکرد و دغدغههای خاص خودم را دارم که در این اثر به آنچه میخواستم رسیدم. این قطعه از آن دست قطعات نیست که با شنیدنش چیزی دستگیر شما نشود. موسیقی و ترانه در هر ژانری اگر تفکری در خود داشته باشد مشخص است. چنین اتفاقی به ماندگاری اثر کمک خواهد کرد. امیدوارم این اثر در دل مردم باقی بماند و همیشه با آن همذات پنداری کنند.
این اثر با استقبال خوبی روبهرو شد. به نظر شما یک اثر باید چه ویژگیهایی داشته باشد که اینگونه پرمخاطب باشد؟
خوشبختانه اتفاقی که باید میافتاد برای این اثر اتفاق افتاد و فکر میکنم این قطعه ماندگار میشود. دوست دارم آثار اینچنینی بیشتری ساخته شوند. مولفههای بسیار زیادی دست به دست هم میدهند تا یک اثر هنری پرمخاطب باشد که به نظرم در وهلهی اول مولفین اثر و خواننده باید به حوزهی خود اشراف قابل قبولی داشته باشند. گاهی البته در همین شرایط اثری ساخته میشود اما شنیده نمیشود که دلایل خاص خودش را دارد. برای بازخورد خوب، رسانهها نقش مهمی دارند تا اثر اول به مخاطب برسد و بعد برویم بر سر استقبال از آن اثر. جالب است گاهی آثاری میشنویم که محتوای خاصی هم ندارند اما با حمایت رسانه مخاطب زیادی پیدا میکنند.
فضای کلی موسیقی کشور را در آینده چگونه ارزیابی میکنید؟
امیدوارم موسیقی کشور ما با کملطفی رو به رو نشود و اتفاقاتی را پیشرو نداشته باشیم که موزیسینها برای فعالیت و ادامهی مسیر در هنر نیاز به کفش آهنی داشته باشند و بتوانند به راحتی فعالیت کنند. استعدادهای زیادی را در عرصهی ترانهسرایی، آهنگسازی و خوانندگی میشناسم که امیدوارم در جهت درست حمایت شوند. در کل به آیندهی موسیقی خوشبین هستم.
به نظر شما یک آهنگساز یا تنظیمکننده چقدر باید در حوزهی شعر و ترانه اطلاعات و سواد داشته باشد؟
به نظرم از نان شب برای آنها واجبتر است! وقتی در شاخهی موسیقی باکلام فعالیت میکنید باید با شعر و ترانه، با وزن و ردیف و قافیه آشنا باشید. حتی تاریخ ادبیات بدانید و آرایههای ادبی را به خوبی بشناسید و همواره پژوهش در این زمینه را جدی بگیرید. بنده بعضی اشعار را بارها مطالعه میکنم و هر بار به نکات جدیدی برمیخورم و مفاهیم متفاوتی را از آنها برداشت میکنم که این موضوع میتواند موجهترین دلیل برای این تکرارها باشد. آشنایی با کلام باعث میشود پیوند بهتری بین این عنصر و موسیقی ایجاد شود.
در پایان چه صحبتی دارید؟
صحبت که همیشه هست. همیشه دغدغههایی وجود دارد که مجال پرداختن به همهی آنها نیست، اما با این حال دوست دارم بگویم امیدوارم آن دست موسیقی که تفکری در خود دارد بیشتر تولید و شنیده شود و به موسیقی، صرفاً تفریحی و سرسری نگاه نکنیم. رسانهها وظیفه دارند برای مردم آگاهی عمومی ایجاد کنند. البته لازمهی این موضوع این است که مردم هم به موسیقی جدیتر نگاه کنند و از سر تفریح به آموختن آن نپردازند.
نکتهای که باید به آن اشاره کنم این است که ای کاش موزیسینهای ما برای شنیدن موسیقی بیشتر وقت بگذارند و ترانهسراهای جوان شعر کلاسیک بخوانند! در پایان این صحبتها بار دیگر میگویم که در کل به آینده موسیقی کشور امیدوارم.
عکس: امیر بشیر
دیدگاه شما