مجلۀ معتبر NME بعد از ۶۶ سال کار مداوم به انتشار نسخۀ کاغذی خود پایان میدهد.
این هفتهنامه تخصصی موسیقی نیز بالاخره به لیست نشریاتی پیوست که امروزه تنها نسخۀ اینترنتی آنها باقیمانده است.
وبسایت NME.com کما فیالسابق به کار خود ادامه میدهد و گفتگویی که در نسخۀ کاغذی به عنوان گفتگوی روی جلد هر هفته با یک ستاره منتشر میشد با بخش جدیدی به نام Big Read جایگزین میشود.
البته این نشریه تصمیم دارد نسخۀ کاغذی خود را به صورت پراکنده و در مناسبتهای خاص منتشر کند مثل نسخههای NME Gold که همکاری مجله انامای و آنکات است.
کمپانی تایم که مجله انامای را منتشر میکند در سال ۲۰۱۵، پس از اینکه کاهش فروش به تعداد ۱۵ هزار نسخه رسید، تصمیم گرفت مجله را به صورت رایگان و در تعداد ۳۰۰ هزار نسخه عرضه کند و موفق هم شد. اما به نظر میرسد ادامۀ چاپ نسخۀ فیزیکی بیش از این توجیهپذیر نباشد.
این مجله که از سال ۱۹۵۲ کار خود را آغاز کرد در دهههای پنجاه و شصت میلادی مخاطبانی مثل جان لنون، مالکوم مکلارن و تی رکس داشت و هنرمندانی مثل باب گلدوف، بازیگر فیلم دیوار (از نویسندگان مجله) و مایکل وینر، کارگردان امریکایی (از منتقدان فیلم مجله) در آن مینوشتند. فروش انامای در سال ۶۴ میلادی به ۳۰۷ هزار نسخه رسید و تبدیل به مجلهای شد که خواندنش برای دنبالکنندگان گروههایی مثل بیتلز و رولینگ استونز ضروری بود.
مایک ویلیامز سردبیر مجله انامای همزمان با افزایش شمارگان مجله و رایگان عرضهکردنِ آن گفته بود: «انامای تا حالا هم یکی از تاثیرگذارترین و مهمترین رسانههای دنیای موسیقی بوده و با این تغییرات حتی بزرگتر و قدرتمندتر از پیش خواهد شد. همۀ رسانهها در مسیری که آیندۀ آن دنیای دیجیتال است در حرکتاند. این به معنای پشت سر گذاشتن عصر چاپ و کاغذ نیست اما قطعا به این معنی هست که نسخههای چاپی باید تغییراتی در خود ایجاد کنند..».
دیدگاه شما