عشق پست مدرن

وقتی هستی خوب خوبم
بی تو غصه منهدم نیست
با تو دغدغه ندارم
دیگه هیچ چیزی مهم نیست
نه مهم نیست سیل و آتیش، سونامی، زلزله ، بهمن
وسط این همه وحشت، بیا هم قدم شو با من
خبرای بد و کر کن ، با ترانه ای رمانتیک
جیک غصه در نمیاد زیر بارون کلاسیک
با تو ذوب میشه جهنم
با تو ارزونه تورم
از تو آب میخوره دریا
با تو نون می پزه گندم
تو یه عشق پست مدرنی
حسی با ورژن تازه
تو یه تعریف جدیدی از یه مفهوم قراضه
میشه با تو به سفر رفت، توی یه ویلای فرضی
جاده ی چالوس و قورت داد
با یه کارت سوخت قرضی
دیگه اکسیژن نمیخوام تویی کربن نفس سوز
تو تنفس جدیدی، من دو زیست میشم از امروز
یه هواپیما تویه برج،‌نئونازی با تپانچه، نرو
تو جنگ جهانی اصلا این حرفا به ما چه
کشف آب تو کره ی ماه
چند تا اختراع بیخود
یا یه کهکشان تازه که تو آسمون رصد شد
که هیچ کدوم برام مهم نیست وقتی اتفاق تو هست
وقتی میشه باتو خوش بود ، وقتی میشه دل به تو بست
برو تو مدار خورشید تو که میتونی بتابی
شب و روزامو یکی کن با یه آسمون آبی
واسه دردای تو قلبم حکم تخلیه گرفتم
اینقده غصه نخوردم سو تغذیه گرفتـم