کوروش یغمایی (زادهٔ ۱۲ آذر ۱۳۲۵ در شاهرود،) آهنگساز، خواننده، نوازنده و تنظیم‌کنندهٔ ایرانی و نوازندهٔ چیره‌دست گیتار الکتریک و بنیان‌گذار موسیقی راک در ایران است.
کوروش یغمایی فراگیری موزیک را در کودکی و با ساز سنتور آغاز کرد. پس از چند سال کار در موزیک سنتی ایران، گیتار (سازی که همواره به آن عشق می‌ورزید) را برگزید و همه توان خود را برای یادگیری این ساز به کار برد. دلباختگی به گیتار چنان در منش و همه زندگی کوروش رخنه کرد که از آن هنگام تا کنون هیچگاه از هم دور نشده‌اند، گویی که کوروش و گیتار درهم تنیده شده‌اند.
کوروش یغمایی کار جدی خود را در سن ۱۸ سالگی با ایجاد و سرپرستی و مدیریت گروه راک اینسترومنتال (سازی و بدون خواننده) راپچرز آغاز کرد. در این هنگام بر پایه چیره‌دستی و سبک ویژه نوازندگی اش در نواختن گیتار به او لقب پنجه طلایی را داده بودند. در درازای گرفتن لیسانس جامعه‌شناسی از دانشگاه ملی همواره سرپرست و مدیر گروه راک دانشگاه ملی بود و در مسابقات هنری دانشگاه‌های ایران که در دانشگاه شیراز برگزار شد بهترین رتبه را برای دانشگاه ملی به ارمغان آورد. کوروش یغمایی همزمان با گرفتن لیسانس از دانشگاه ملی، آغاز به آهنگسازی بر روی چند شعر از همکلاسی و شاعر برجسته «مهدی اخوان لنگرودی» کرد که با نام‌های گل یخ و حجم خالی به دوران حرفه‌ای موسیقی ایران راه یافت. گل یخ، برپایه داشتن استانداردهای جهانی بزودی به خارج از مرزهای ایران نفوذ کرد و در پی آن اجراهای گوناگونی در دیگر کشورهای جهان از این ترانه شکل گرفت که تا هم اکنون نیز ادامه دارد. این اولین باری بود که موزیک ایران وارد عرصه‌های جهانی می‌شد.
پس از ۱۷ سال ممنوعیت در کار موزیک و خواندن آواز، آلبوم‌های سیب نقره‌ای، ماه و پلنگ، کابوس، آرایش خورشید و تفنگ دسته نقره و هم چنین گرگ‌های گرسنه (موسیقی فیلم) را (بدون بهره‌مندی از استودیو و حتی ابزار لازم و کافی برای ضبط) به بازار ارائه کرد که این آثار آغازی دوباره برای ادامه موزیک مدرن در ایران بود. ایوتن آلاپات سرپرست و کارشناس ارشد کمپانی معتبر Stones Throwو صاحب کمپانی Now Again در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) با کوروش یغمایی و موزیک او آشنا شد. به گفتهٔ او یغمایی پدرخواندهٔ موسیقی راک ایران و یکی از برجسته‌ترین گزینه‌ها در خاورمیانه است.
در همان سال (۲۰۰۹) کمپانی Now Again آلبومی به نام زنجیر خودت را بباف (FORGE YOUR OWN CHAINS) را در آمریکا منتشر کرد که شامل پانزده قطعه از موسیقی‌دانان راک سالهای ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴ بود. در این آلبوم ترانهٔ حجم خالی از کوروش یغمایی تنها نمایندهٔ خاورمیانه بود. ایوتن آلاپات انتشار این آلبوم را آغازی برای کشف دوباره کوروش در غرب دانست. این گزینش برای نخستین‌بار انگیزهٔ ثبت پژوهشی موسیقی مدرن ایران و ورود رسمی آن به گسترهٔ موسیقی جهانی شد.
دیدگاه شما