هاتف حسینی 
قشنگ بود آهنگ کویر
رسانه نوا – محسن یگانه با انتشار قطعه «کویر» برگ جدیدی در کارنامه کاری خود ورق زد. قطعه‌ای ترانه محور که سُرایش آن به گفته یگانه حدود یک سال زمان برده‌است. در ترانه و موسیقی کویر سنت شکنی دیده می‌شود، دیگر خبری از ترجیع بندهای کوتاه و ریتمیک یگانه نیست.
ملودی خطی تمرکز را روی ترانه حفظ می‌کند و همین شاید مخاطب عام را از ترانه دور کند. پس از چند بار گوش دادن به «کویر» می‌شود با بخش‌هایی از آن ارتباط برقرار کرد و هرچه زمان بیشتر می‌گذرد، این حس به ما القا می‌شود که با یک قطعه جدی رو به رو هستیم. این شاید بهترین ترانه‌ای است که محسن یگانه سروده ولی الزاماً بهترین قطعه او نیست. در همان ساعت‌های ابتدایی انتشار «کویر»، انتقادها روانه این خواننده جوان شد، انتقادهایی که غالباً تهی از بیان نقایص بودند و صرفاً می‌شد به چشم یک نظر شخصی آن‌ها را نگاه کرد. اما چرا کویر نتوانست عموم مخاطبان یگانه را راضی کند؟
یک) یگانه از حدود سال ۸۴ فعالیتش را آغاز کرده و اگر رنج سنی مخاطبانش در آن سال‌ها را بین ۱۵ تا ۲۵ سال در نظر بگیریم، آن مخاطبان حال بالاتر از ۲۵ سال دارند. این رنج از مخاطبان عموماً در وادی جنجال‌های فضای مجازی نیستند و شاید خیلی میل به کنسرت هم ندارند (به نسبت مخاطبان زیر ۲۵ سال). هرچند برای این موضوع نمی‌توان جامعه آماری قابل استنادی در نظر گرفت. اگر فرض را بر همین بگذاریم، این رنج مخاطب ارتباط بیشتری با کویر و دیگر کارهای این سبک یگانه برقرار می‌کند. کویر نه موسیقی پر شوری دارد و نه ترانه تینیج پسند؛ پس با همین فرض او نیمی از مخاطبانش را در این قطعه از دور خارج کرده‌است. یگانه در آستانه ۳۲ سالگی دغدغه ذهنی متفاوتی با یگانه ۲۴ ساله دارد، پس باز هم «کویر» دغدغه هم سن و سال‌های یگانه است.
دو) او بارها در مصاحبه‌هایش عنوان کرده مخاطبان فعلی موسیقی، قطعات تکراری را به کارهای نو ترجیح می‌دهند. پس دانسته قطعه‌ای متفاوت منتشر کرده که بیشتر باب میل خودش است تا مخاطبان به اصطلاح کنسرت برو. یگانه به اندازه چندین و چند کنسرت قطعه ریتمیک، هیت و ماندگار دارد پس می‌شود به او حق داد که در میان این قطعات هیت، یک کار را صرفاً بر اساس سلیقه شخصی خودش تولید کند. پس او این کار را برای ماندگار شدن و اجرای در کنسرت نساخته و بر همین اساس نباید انتظار بازخورد خیلی خوب از «کویر» در کنسرت داشته باشد، هرچند این قطعه در کنسرت اخیر او با استقبال نسبتاً خوبی هم مواجه شد.
سه) قالب کلی ترانه «کویر» چهارپاره (چارپاره) است. قالبی که پیش از این هم در اکثر کارهای یگانه دیده‌ایم، ولی «کویر» مملو از استعاره است. استعاره‌هایی که برای مخاطب کمی گنگ بوده و برای درک آن باید چند بار «کویر» را گوش کرد. مصرع‌های بلند و طولانی بودن کلیت ترانه یکی دیگر از دلایلی است که مخاطب عام از آن دوری می‌کند. اما این تلاش یگانه برای دور کردن فضای موسیقی از حالت مصرفی بودن، لایق ستایش است، ستایشی که شاید از مخاطب عام نباید انتظار داشته باشد.
ولی نباید فراموش کنیم محسن یگانه پس از ۱۱ سال ترانه سُرایی و نوشتن بیش از ۱۰۰ ترانه، هنوز هم می‌تواند یک سوژه ناب را به مخاطب ارائه کند. «کویر»، «ضربان معکوس»، «بیت آخر»، «یه هفته به عید»، «دیوار»، «خاطره بازی» و از این دست ترانه‌های یگانه کم‌تر شنیده شده‌اند و این می‌تواند زنگ خطری برای مخاطب باشد. مخاطبی که با پس زدن کارهای جدی، موسیقی پاپ را به سمت مصرفی و تفریحی شدن سوق می‌دهد.
دیدگاه شما