رسانه نوا – ما به شکل منظمی کار می کنیم و عموما در نحوه پرداخت هایمان مشکلی نداشتیم. بعضی وقت ها این مسائل روی دوش تهیه کننده ها و برگزار کنندگان کنسرت ها است که به مدیر برنامه پرداخت می شود و مسائلی در گذشته بوده یا دوستان دیگر مشکلاتی داشته اند.
در گروه فرزاد فرزین تا امروز مشکل خاصی نبوده است. اما در کل دستمزد نوازنده ها عادلانه نیست و برمی گردد به این که نوازنده ها جایی را ندارند که از آن ها حمایت و دستمزد را مشخص کند. جایی مثل سندیکا. وقتی شکل مشخصی وجود نداشته باشد همه چیز تحت تاثیر قرار می گیرد. اختلاف دستمزدها هم به این شکل است که افراد حرفه ای تر و با سابقه بیشتر می گیرند اما نسبت به مسائل دیگر باز هم دستمزد بالایی نیست و چرخه اقتصادی درستی در موسیقی وجود ندارد.
در ماه های محرم و صفر سینما و تئاتر پابرجا هستند اما موسیقی تعطیل می شود. در طول سال حدود چهار ماه موسیقی تعطیل می شود و این مزید بر علت می شود که در حق موزیسین ها بیشتر ظلم شود. هر موزیسینی هم نمی تواند هر روز در استودیو باشد و هزینه زندگی اش را دربیاورد. دستمزد نوازنده ها در ایران به یک تراژدی شبیه است و همه از روی علاقه فعالیت می کنند. شرایط نسبت به قبل بهتر شده اما جوابگوی مسائل مالی نوازنده ها نیست. خیلی ها مجبور هستند به کارهای دیگر مشغول شوند که شاید در قالب موسیقی باشد، اما وارد سبکی می شوند که به آن علاقه ندارند. یک نوازنده ممکن است وارد سبک پاپ شود تنها برای اینکه مخارج زندگی اش را تهیه کند.
سام شرف زاده 
دیدگاه شما