سام بورنگ 
پیش به سوی البوم جدید هوراااااا
رسانه نوا – «سینا حجازی» خواننده، ترانه‌سرا و آهنگساز سرشناس موسیقی، بیستم شهریور ماه کنسرت خود را در تهران برگزار می‌کند. خواننده آلبوم «رویا» این روزها تمرین‌های پیش از کنسرت را با اعضای ارکسترش پشت سر می‌گذارد و همچنین کار بر روی ساخت قطعات تازه‌ی خود را نیز آغاز کرده است.
به همین بهانه، درخصوص این اجرا و فعالیت‌های تازه‌اش، گفتگویی با این هنرمند داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
در ابتدا درخصوص اجرای پیش رو بگویید، چه برنامه‌هایی برای این کنسرت دارید؟
این اجرا هم تقریبا مثل کنسرت قبل است، با این تفاوت که چند سورپرایز مانند اجرای قطعاتی مثل «ستاره» که تا به حال در کنسرت‌ها نخواندم را آماده کرده‌ایم. همچنین تفاوت‌هایی در طراحی اجرا هم خواهیم داشت، برای مثال ویدیوهای جدیدی را به کارگردانی «حامد میرفتاحی» آماده کردیم که درکنار کارهایی که پیش از این از ساخته‌های «بزرگمهر حسین‌پور» بود نمایش داده خواهد شد.
پس از انتشار آلبوم، تنها تعدادی تک‌آهنگ منتشر کردید، برنامه‌ای برای انتشارآلبوم جدید دارید؟
بعد از این اجرا، ماه‌های محرم و صفر آغاز می‌شود که اجرای زنده نخواهیم داشت و کاملا وقتم را برای آلبوم خواهم گذاشت و کار ساخت آلبوم جدید را بیشتر از قبل ادامه می‌دهم.
شما به عنوان ترانه‌سرا و آهنگساز، ساخت قطعاتتان را انجام می‌دهید، آیا قصد همکاری با هنرمندان دیگر در آلبوم را ندارید؟
شاید! به ویژه در تنظیم احتمالا با افراد دیگری همکاری کنم اما در ملودی و ترانه اکثرا از ساخته‌های خودم استفاده می‌کنم.
به عنوان هنرمندی که کارهای خاص و متفاوتی منتشر می‌کنید، نگرانی از اینکه مخاطب عام را جذب نکید، ندارید؟
از ابتدا هم سیاست من جذب مخاطب عام نبوده، به نظرم ما مخاطب را انتخاب نمی‌کنیم و مخاطب ما را انتخاب می‌کند. وظیفه ما این است که شبیه خودمان باشم و همیشه افرادی هستند که شبیه ما فکر کنند، شبیه ما خوشحال و غمگین شوند و ما اگر خودمان را بنویسیم و بخوانیم آن‌ها را جذب خودمان می‌کنیم، حالا باید ببینیم چند درصد از آدم‌ها شبیه ما هستند!
طی دو سال اخیر، دریافت مجوز بر روی کارهایتان به ویژه آثار اجتماعی تاثیری گذاشته است؟
من همچنان کارهای اجتماعی می‌سازم مثل «من خوابشو دیدم»، اما بی شک دریافت مجوز بدون تاثیر نبوده و به نوعی زهر کار آدم را می‌گیرد؛ اما دارم سعی می‌کنم کارهایم را در دو خط کاری منتشر کنم، اول کارها و تک‌آهنگ‌هایی مثل سابق و خط دوم کارهای کاملا مجاز؛ البته در کارهای اول هم حرف‌هایی بی ربطی نمی‌زنم اما تعریف ارشاد متفاوت است و به هرحال سعی می‌کنم در تک‌آهنگ‌هایم خودم را فیلتر نکنم اما در نهایت وقتی مجاز شویم ذهنمان حتی در حین نوشتن هم فیلتر می‌شود و باید تلاش کرد جایی بین این دو قرار گرفت که هم شنونده را راضی نگه داشت و حرف‌ها در آن زده شود و هم اینکه حساسیت‌زا نباشد.
اما این نوع کار کردن با خود شخصیت سینا حجازی فاصله نمیگیرد؟
همیشه زندگی مجموعه‌ای از همه‌ی اتفاقات است، اگر که بخواهیم نفس به نفس با مردم باشیم باید از چیزهایی بگذریم و فکر می‌کنم مخاطب هم باید این را درک کند، خیلی‌ها ممکن است بگویند که چرا در این مدت تغییر کردی! من می‌توانستم مثل قبل ادامه دهم اما اول اینکه معیشتم چه می‌شود و دوم اینکه چطور به روی استیج بیایم و بتوانم کنسرت بگذارم؟ همان‌هایی که می‌گویند تغییر کردی، از من درخواست برگزاری کنسرت هم دارند. اگر کمی خودشان را جای هنرمندانشان بگذارند می‌بینند که باید کمی فضا را تلطیف کرد که بتوان روی استیج رفت و درکل باید تعادل را در این زمان رعایت کرد.
در این مدت، اجراهایتان به تهران محدود شده، چه برنامه‌هایی برای اجرا در شهرستان‌ها دارید؟
برنامه‌ریزی‌هایی انجام شده ولی کلا سعی می‌کنم با حساسیت بیشتری در انتخاب سالن و فضای بهتری به اجرای شهرستان فکر کنم، می‌توان راحت برنامه گذاشت اما می‌خواهم سالن و صدا برای اجرا خوب باشد چراکه ارکستر من با چهارده نوازنده، ارکستر بزرگی است و بد بودن صدابردای تاثیر منفی‌ای بر اجرا خواهد داشت.
چندی پیش قرار بود کارگاه ترانه‌ی طنز برگزار کنید که لغو شد، باز هم در آینده برنامه‌ی برگزاری کارگاه آموزشی دارید؟
آن کارگاه، طرح روزنامه شرق بود که تقریبا طرحشان تعطیل شد، آن طرح برنامه‌ریزی درستی نداشت چون به نظر من ترانه هنر فقراست و تنها به کاغذ و قلم احتیاج دارد، پس وقتی می‌خواهیم کلاس برای ترانه بگذاریم نباید مبالغ بالایی برای آن درنظر بگیریم. من نظرم بر این بود که کلاس‌ها رایگان برگزار شود و هنرجویان ابتدا حضور پیدا کنند و از ان میان در بین افراد پیگیرتر مسترکلاسی را برگزار کنیم اما متاسفانه آن طرح را اجرا کردند که کلا تعطیل شد.
خودتان به طور مستقل قصد برگزاری کارگاه آموزشی ندارید؟
نه چون من فکر می‌کنم خودم درحال آزمون و خطا هستم در در آن کارگاه هم تنها می‌خواستم تجربیاتم را به اشتراک بگذارم.
در ایران تعداد کمی هستند که ترانه‌ی طنز کار می‌کنند، شما به عنوان یکی از آن افراد چه راهکاری برای هنرجویان تازه پیشنهاد می‌کنید؟
همانطور که خودم یاد گرفتم، من فقط گوش کردم چه به طنزهای ایرانی و چه کارهای خارجی که چگونه کار می‌کنند و به چه چیزهایی اهمیت می‌دهند. ما هم همانطور باید گوش کنیم و یاد بگیریم، اگر سرخط ها را از آن‌ها بگیریم و طنز و زبان طنز را بشناسیم، تنها باید عروض و قافیه را برای ترانه و شعر به آن اضافه کنیم. اگر کسی پیگیر باشد و دست‌مایه اولیه را بگیرد به راحتی می‌تواند طنز را بشناسد و در آن فعالیت کند.
دیدگاه شما