مرد

برای مردی که تنه رفیقش سقفو دیواره
شباشم ابری و دلگیر اونم از دود سیگاره
یه مرد خسته از راهو که خستس از زمین خوردن
که سقف آرزوهاشم خلاصه میشه تو مردن
نخواست باور کنه اینو که رسم روزگار اینه
که تنها همدم شبهاش یه مشت آهنگ غمگینه
که عشقش جا زدو رفتو ازین غمگینترم میشه
کسی که غصش این باشه
کسی که با یکم گریه با این آهنگ سبک میشه
آره دیوونه گی کردی ولی مردونگی اینه
که جز سقفو این دیوار کسی اشکاتو نمیبینه
همش از خود گذشتن که این خاصیت مرده
که طعم شور هر اشکی نمکیرش نمیکرده
همش از خود گذشتن که این خاصیت مرده
که طعم شور هر اشکی نمکیرش نمیکرده
نخواست باور کنه اینو که رسم روزگار اینه
که تنها همدم شبهاش یه مشت آهنگ غمگینه
که عشقش جا زدو رفتو ازین غمگینترم میشه
کسی که غصش این باشه
کسی که با یکم گریه با این آهنگ سبک میشه