«آسیوَن» اثر امیرحسین رئوفی توسط «نشر موسیقی درنگ» منتشر شد و در دسترس مخاطبین قرار گرفت.
این اثر طرحی مترآزاد در شوشتری-مرکّب است که بر اساس امکانات بالقوه مُدال و ساختارهای اجراییِ موسیقی ردیف‌دستگاهی نغمه‌پردازی شده است.
امیر مردانه (ضبط صدا)، سیاوش کامکار (پالایش صدا)، حمیدرضا سوسنی (پوستر و ویدئو آرت) و الیار نوری‌زاده (عکاس) از دیگر عوامل تولید این اثر هستند.
پژمان طاهری؛ آهنگساز و نوازندهٔ برجستهٔ کشور، پیرامون این نواخت می‌نویسد:
«به عادت مألوف هیچ‌گاه نوشته‌ای در توضیح یک قطعهٔ موسیقی ننوشته و نخواهم نوشت. چه تفاوت موسیقی و علوم نیز در همین است و از اساس، موسیقی به همین دلیل ساده و روشن از حیطهٔ نامحدود علوم خارج و منتسب است به هنر…
دیرزمانی‌ست در پاسخ علاقه‌مندان به موسیقی و شاگردانم که می‌پرسند چه کنیم، می‌گویم خودتان باشید نه وجودی مکرّر و البته ملال‌آور از جهت تکرار همان مکرّرات! برایشان با حوصلهٔ بسیار می‌گویم که معلمانتان را دوره کنید و دریابید که چگونه به اینجا رسیده‌اند و آن شده‌اند که می‌بینید و می‌شنوید. آیا آنها تکرار معلمان خود بوده‌اند؟ البته که پاسخ خیر است…
در این سفر طولانی حتی با تصور اینکه مبدأ، مقصد و مسیر یکی‌ست (که نیست…) هر رهگذر، چشم‌انداز‌های مختلفی را نظاره می‌کند و حتی همان مسافر نیز به وقتِ هر نوبتِ گذر، چیزهایی را می‌بیند و می‌شنود که شاید پیش از آن در همان مسیر ندیده و نشنیده باشد.
در آخر به آنها تاکید می‌کنم که عاشق معلّمان شایسته باشید ولی در آنها ذوب نشوید!
خلاصه اینکه گذشتگان را دوره کنید، در حال زندگی کنید و نگاهتان به آینده باشد تا مگر بهره‌ای نصیبتان گردد و حلقه‌ای شوید در این زنجیر…
امیرحسین، دوست من و نوازندهٔ خوب سنتور، به این دلیل ساده در نظر من جلوه‌ای دیگر دارد که خودش است. با تمام قوّت و ضعف‌های طبیعی یک انسان…
او نوازندهٔ قابلی‌ست. دستور زبان موسیقی دستگاهیِ ایران را بلد است. کوک سازش دقیق است. زمان‌بندیِ سازش متفاوت با اساتیدش ولی درست و دلنشین است و تو راغبی که بشنوی و می‌توانی لذّت ببری…
مشخّص است که در این روزگار، هنوز مثل یک کودک می‌تواند لذّت ببرد از کاری که انجام می‌دهد. جمله‌هایش با تمام رهایی، منظّم است و سر و ته دارد که این نشانه‌ای واضح از آموزش درست است.
امیدوارم که در این مسیر صعب و سخت همیشه اینگونه باشد.
همین قدر عاشق، همین قدر مؤمن…»
پژمان طاهری
۱۵ آبان ۱۴۰۲
وین
شایان ذکر است این اجرا در یک نشست و بدون آرایش و پیرایش‌های دیجیتال در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۷ اجرا و ضبط شده است که اکنون در دسترس علاقمندان ساز سنتور و مخاطبین قرار گرفته است.
لیلا 
دیدگاه شما