بهزاد عمرانی: به اجرا در سالن وزنه برداری عادت نداریم!

به گزارش رسانه نوا و به نقل از مهر؛ کنسرت گروه «بمرانی» شب گذشته ۲۹ دی ماه در آخرین روز از سی و سومین جشنواره موسیقی فجر در حالی در سالن ایرانیان برگزار شد که نسبت به شب های قبل جمعیت سالن کمتر بود و صندلی ها کاملا پر نشده بود.

بهزاد عمرانی خواننده گروه «بمرانی» اولین قطعه را ساعت ۱۹:۱۵ درحالی آغاز کرد که اعضای گروه حدود ۱۵ دقیقه با تاخیر روی صحنه رفتند و بعد قطعه «گیسو» را خواند که در بخشی از آن آمده بود: «آمد باد بهار ، سرمست و بی قرار/ رقص آن گیسوی پریشانت کو»

وی بعد از اجرای قطعه اول درباره سالن و ویژگی های آن به شوخی بیان کرد: اینجا در گذشته سالن وزنه برداری بوده است و برای همین ما اصلا به اجرا روی این صحنه عادت نداریم.

عمرانی از جمعیت حاضر در سالن تشکر کرد و گفت: ممنون که ما را انتخاب کردید چون قیمت بلیت ها در جشنواره موسیقی فجر به گونه ای است که فقط می توان بلیت یک اجرا را تهیه کرد. هیچ جای دنیا اینگونه نیست که درآمدشان را از بلیت ها کسب کنند ولی همین که بخش موسیقی تلفیقی وجود دارد باز هم خیلی عالی است. ممنون که شما انتخابمان کردید چون می دانستم که گزینه های دیگری هم دارید.

این خواننده و گیتاریست همچنین از مخاطبانش خواست ساعتی را با انرژی فقط از کنسرت لذت ببرند و عنوان کرد: گروه ما سال های سختی را گذارند و حداقل می توان گفت یک ماه سخت داشتیم و شاید اگر به آینده فکر کنیم امیدوار نباشیم چون دلار همینطور گران می شود بنابراین اگر آن گذشته و این آینده را در نظر بگیریم از شما می خواهم این یک ساعت را بی خیال همه اینها باشیم.

وی بعد از این سخنان قطعه بعدی را با نام «به من بخند» آغاز کرد که شعری طولانی بود و مثل دکلمه و شعر واژه هایش را با ریتمی تند اجرا می کرد و در بخشی از آن آمده بود: «بمون یه کم کنارم که افتادم از پا بخند یکم به حالم تا که بیاد سر جا»

عمرانی که در ابتدای هر قطعه توضیحات مختصری ارایه می کرد در ابتدای قطعه سوم بیان کرد: اسم این قطعه «پیاده روی» است و ترجیع بندی دارد که خیلی سخت است و شما باید بخوانید چون من نمی خوانم. وی بعد اولین جمله شعرش را خواند «پیاده روی تو پیاده رو به فکر تو به ذهن تو» که ترجیع بند آن «خیلی سخته» بود.

وی سپس قطعه ای به نام «کی چراغا رو خاموش می کنه؟» خواند و از مخاطبان خواست ترجیع بند «هوهو» را تکرار کنند.

عمرانی با خوشحالی از انرژی مخاطبان در همراهی با قطعات این کنسرت که به صورت تلفیقی اجرا می شد، عنوان کرد: کسانی که در ترافیک سی و سومین جشنواره موسیقی فجر به این سالن می آیند باید چنین انرژی ای هم داشته باشند.

وی که همزمان با خوانندگی نوازندگی اجرا را هم بر عهده داشت، قبل از اجرای قطعه بعد توضیح داد: ما آلبومی داشتیم به نام «جوراب های لخت» و آن قطعه ای داشت به اسم «ژوزی» که خیلی محبوب بود. ما پیش از این یک بار آن را اجرا کردیم و با استقبال مواجه شد گفتیم الان هم دوباره اجرایش کنیم که با همین استقبال رو به رو شود.

در بخشی از این قطعه که بیشتر به صورت دکلمه اجرا شد آمده بود: «حالا فقط تو میتونی یه کم میزونم کنی»

از دیگر قطعات شادی که عمرانی در این اجرا خواند «خورشید دزد» بود که اینگونه شروع شد «خورشید و دزدیدم خورشید و دزدیم فقط واسه تو گذاشتم تو جیبم تا بزنم به موهات فردا بزنم به موهات»

شعر نوستالژیک «خوشحال و شاد و خندانم قدر دنیا رو می دانم» نیز از جمله قطعاتی بود که گروه بمرانی در این کنسرت خواند.

عمرانی هنگام اجرای یکی از قطعات این کنسرت عنوان کرد که ما برای این قطعه می خواهیم نور سالن را خاموش کنند و شما به سالن نور بدهید و بعد قطعه «گذشتن و رفتن پیوسته» را اجرا کرد که با همراهی و تشویق‌های جمعیت سالن همراه شد.

وی در پایان درباره یکی از پرطرفدارترین قطعات کنسرت خود نیز توضیح داد: این قطعه آنقدر شعر دارد که اذیت می شوم  و اصلا نمی دانم چطور شعر آن را حفظ کرده ام حتی آنقدر سخت است که وقتی این قطعه را اجرا می کنیم من از آن متنفر هستم (می خندد).

این قطعه که این چنین «می ترسم ابر بیاد، باد بیاد، بارون شه/ می ترسم سرد شه، زرد شه، خزون شه» آغاز شد با شور و هیجان بسیاری در سالن همراه شد و بعد از آن گروه «بمرانی» با یک قطعه پایانی، اجرای خود را تمام کردند.