رسانه نوا – مراسم رونمایی از مجموعه برگزیده آثار لوریس چکناواریان آهنگساز و رهبرارکستر پیشکسوت موسیقی کشورمان سه شنبه ۲۸ فروردین به همت موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش رسانه نوا، مجموعه برگزیده آثار لوریس چکناواریان آهنگساز و رهبر ارکستر پیشکسوت موسیقی کشورمان سه شنبه شب ۲۸ فروردین ماه در قالب برگزاری یک مراسم ویژه توسط موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» در تالار وحدت تهران رونمایی شد.
در این مراسم که با حضور لوریس چکناواریان و تعدادی از هنرمندان مطرح موسیقی ، تئاتر و سینمای کشورمان برپا شد ، از پانزده اثر صوتی و تصویری این آهنگساز و رهبر ارکستر برجسته در قالب سیزده اثر صوتی و دو اثر تصویری که طی سال های گذشته توسط ارکسترهای مختلف داخلی و بین المللی اجرا شده ، رونمایی شد.این در حالی است پخش فیلم هایی از آثار لوریس چکناوریان و جشن امضای اثر بخش های دیگر این مراسم را تشکیل می داد.
امید نیک بین مدیر تولید مجموعه برگزیده آثار لوریس چکناواریان در بخشی از این مراسم بیان کرد: این شادمانی که امشب شاهد برگزاری آن هستیم فقط بخشی از آثار استاد چکناواریان است که به انتخاب ایشان از گنجینه آثارشان بیرون آمد و به همت موسسه فرهنگی هنری «راد نو اندیش» به ثمر رسید.
وی ضمن قدردانی از رازمیک اوحانیان در بخش شرح و شناخت آثار لوریس چکناواریان در این مجموعه بیان کرد: انتخاب آثار کار بسیار مشکلی بود، چرا که ما تصمیم داشتیم این کارها را با کیفیت بسیار بهتری به لحاظ میکس و مسترینگ ارائه دهیم. البته برخی از آثار ارائه شده کارهای قدیمی هستند که امکان میکس و مستر مجدد نداشت اما در مجموع فکر می کنم مجموعه فعلی از کیفیت قابل توجهی برخوردار باشد.
این پژوهشگر موسیقی در ادامه صحبت های خود با قدردانی از تلاش لوریس چکناواریان در عرصه موسیقی تاکید کرد: به اعتقاد من استاد لوریس چکناواریان آخرین رمانتیک موسیقی ایران است که بعد از او دیگر هنرمندی مانند وی وجود نخواهد داشت. من دوست دارم در این برنامه باشکوه از اصطلاح «آخرین رمانتیک موسیقی» استفاده کنم که به حق شایسته عنوان استاد چکناواریان است.
یارتا یاران پژوهشگر و از دوستان نزدیک لوریس چکناواریان هم در بخش دیگری از این مراسم ضمن قدردانی از مقام هنری این هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی ، متنی را برای حاضران در مراسم قرائت کرد.
در این متن آمده است: «انسان بیش از همه جای جهان، در این سرزمین باستانی، نیست آن که نشان می دهد، آن است که پنهان می کند. پس شناخت، کشف نهانی هاست. هر کس، هر چه قدر که صاف و ساده باشد. همیشه چیزی برای پنهان کردن دارد. آنچه پنهان می شود، به مرور زمان بدل به اصلی ترین خصیصه خواهد شد. خصیصه ای اصلی که اکثر اوقات، در جنگل تاریک درون هرکس، گم و ناشناخته می ماند. تاریکی، درون تاریکی ؛ شناخت خود، مقدم است بر شناختِ هر چیز دیگر، از این روست که شناختِ خود برترین وظیفه انسان است؛ که آفتی بدتر نبود از ناشناخت.
آن که از کودکی، کار خود را در جهان می داند، نخستین قدم را در راه رستگاری برداشته است. ادامه زندگی این گونه کَسی، تلاش طی مسیر است و منحرف نشدن از راه ؛ که رستگاری در رفتن راه تا به انتهاست، در انجام هر به تمام و کمال.
هر هنرمندی بهتر از هر کس دیگر می داند چه کرده و جایگاهش کجاست؛ اگر آن را به زبان نمی آورد، دلیلش در بخش پنهان وجودِ اوست، در آن قلمرو دور از دست که قدر آن را کمتر کسی دانسته است و از سرِ همین قدرناشناسی منتشر است که او در سرزمین خود، در جایگاه بایسته و شایسته هنر خود نیست. رنجی جانکاه را تاب می آورد و لبخند می زند و با همه عکس می گیرد، با تمام کسانی که از الف تا بایِ موسیقی او چیزی نمی دانند جز یک حرف و یا دو حرف و گاه هیچ. او روی قله هنر خود تنهاست، هنوز ناشناخته، با اپراهاو آثار بزرگِ اجرا نشده و نشنیده، با قدر شناسی دوستان و با قدر ناشناسی دیگران، اگر چه یک ایران است و یک لوریس چکناواریان»
لوریس چکناواریان نیز در بخش پایانی این مراسم توضیح داد: دوستان عزیزی که امشب به اینجا آمدید، بدانید که من یک بروجردی ساده هستم که چیزی برای گفتن ندارم. من اندازه موهایم عاشق شده ام، اندازه اقیانوس اشک ریختم و اندازه آفتاب خندیدم . اما بازهم باید بگویم که هنوز هیچ چیزی بلد نیستم. به راستی که این دنیا به قدری جالب است که من هنوز نمی دانم باید به آموختن چه چیزی مشغول باشم.
حمیدرضا محمودی 
دیدگاه شما