رسانه نوا – رهبر ارکستر «عصر جدید» با انتقاد از عدم حمایت نهادهای دولتی، معتقده تا چند سال آینده موسیقی ارکسترال منسوخ می‌شود.
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ «عصر جدید» گروه موسیقی متشکل از ۳۵ نوازنده جوان است که در آذر ماه سال ۱۳۹۳ تشکیل شد. محمد حسن حاجی امیری رهبر ارکستر، مهدی هاشمی کنسرت مایستر و حمید رضا پور عابد ابیانه مدیر ارکستر از عوامل گروه هستند. تاکنون این گروه دو اجرا در شهر تهران داشته است و این روزها نوازندگان سخت مشغول تمرین برای اجرای روز جمعه ۲۶ شهریور هستند. این امر بهانه‌ای شد تا با محمد حسن حاجی امیری رهبر ارکستر این گروه به گفتگو بنشینیم.
استقبال مردم در اجراهای گذشته چگونه بوده است؟
در اجرای اول چون به خوبی اطلاع رسانی نکرده بودیم، استقبال مردم کم بود اما در اجرای دوم تمام صندلی‌های سالن پر شدند.
نحوه فعالیت گروه به چه صورت است؟
سبک گروه ما پاپ نیو ایج (new age) است که از اواخر دهه هفتاد میلادی پایه گذاری شده است. قابل ذکر است که تمام آهنگ‌های اجرایی ما بدون کلام هستند. هدف ما این است که آهنگ های کلاسیک را با تنظیم جدید و جذاب تر اجرا کنیم و مخاطبین را به سمت این موسیقی سوق دهیم.
آیا موسیقی را به صورت آکادمیک یاد گرفته اید؟
بله هر سه نفر ما فارغ التحصیل رشته موسیقی در مقطع کارشناسی از کنسرواتوار تهران هستیم و علاوه بر این در حدود ۸ نفر از نوازندگان هم فارغ التحصیل رشته موسیقی هستند.
آیا گروه شما از طرف نهاد خاصی حمایت می‌شود؟
نه متاسفانه. سبک موسیقی ارکسترال مهجور مانده و ما از هیچ جایی حمایت نمی‌شویم. من فکر می‌کنم تا چند سال آینده موسیقی ارکسترال در جامعه ما منسوخ شود. البته یکی از آرزوهای من این است که گروه‌های دانشجویی حمایت شوند و ما حضور پر رنگ تری را از آنها در سطح جامعه ببینیم.
هزینه هایتان را چگونه تامین می‌کنید؟
ما برای تامین هزینه‌های گروه از جیب خودمان خرج کرده‌ایم و از همه بیشتر رهبر گروه از جیب شخصی اش خرج کرده است. ما تا به الان در حدود ۲۰ میلیون تومان هزینه کرده‌ایم و با توجه به وضع موجود این مبلغ بازگشتی ندارد.
چرا برای تامین هزینه هایتان از اسپانسر استفاده نمی‌کنید؟
ما خیلی دنبال اسپانسر گشته‌ایم اما اولین حرفی که اسپانسرها به ما می‌زنند، این است که خواننده گروهتان چه کسی است! وقتی متوجه می‌شوند که چهره معروف یا خواننده‌ای در کار نیست، سرمایه گذاری نمی‌کنند.
آیا به غیر از این اجراهای عمومی فعالیت دیگری هم در عرصه موسیقی دارید؟
در حال حاضر ما تمام انرژی‌مان را برای اجرای ۲۶ شهریور گذاشته‌ایم، اما قبل از این با چند گروه تئاتر کار کرده‌ایم. همینطور قطعاتی را در استودیو برای همکاران نواخته ایم. اما هیچ گاه از هنر موسیقی فاصله نگرفته ایم و به کارهای متفرقه نپرداخته ایم.
نحوه عضو شدن نوازندگان تان به چه صورت بوده است؟
ما از سال ۱۳۹۳ تا به الان چندین مرتبه فراخوان داده ایم، البته بعد از هر اجرا ریزش‌هایی هم داشتیم که این یک امر طبیعی است.
با توجه به بالا بودن تعداد نوازنده هایتان برای تمرینات مشکلی نداشته‌اید؟
اتفاقا متاسفانه یکی از دلایل ریزش و کم شدن نوازنده‌های ما همین مشکل محل تمرین بوده. هر جا برای تمرین رفتیم یا قیمت اجاره‌ها نجومی بوده و یا فضای کافی برای تمام نوازنده‌ها نداشته است.
از چه راه هایی در مورد اجراهای گروهتان اطلاع رسانی می‌کنید؟
شرایط برای ما خیلی سخت است. به طوری که حتی آموزشگاه‌های موسیقی که از همکاران ما هستند هم برای ما تبلیغات نمی‌کنند. با این که مجوز داریم باز هم شهرداری به ما اجازه تبلیغات نمی‌دهد، سرای محله‌ها با ما همکاری نمی‌کنند و ما از طریق اینترنت و فضاهای مجازی اطلاع رسانی می‌کنیم.
و اما حرف آخر…
ما خیلی چیز زیادی نمی‌خواهیم. فقط از همکاران توقع داریم که اگر حمایتی نمی‌کنند، حتی المقدور تحقیر نکنند! برای مثال من به سازمانی مراجعه کرده بودم و به کارمند آن سازمان گفتم سرمایه برای ضبط کردن همه آهنگ‌هایم را ندارم و جوابی که به من دادند این بود که اگر در عرصه موسیقی پول نداری، بهتره بروی آب انار بفروشی!! و این اتفاق خیلی مرا ناراحت کرد.
چیزی که می‌خواهیم یک سالن برای تمرین است، همچنین از بزرگان هم توقع داریم که ما را حمایت معنوی و راهنمایی کنند.
سام بورنگ 
دیدگاه شما