رسانه نوا – ترانه‌سرای نام‌آشنای کشورمان معتقد است شیوع رویه‌های غیرحرفه‌ای در بازار موسیقی، با این توجیه که مخاطب باید به آسانی همه ترانه‌ها را بفهمد، تولیدات این بازار را به ورطه نوعی سادگیِ سخیف کشانده‌اند.به گزارش رسانه نوا، نیلوفر لاری‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، درباره افت کیفی بسیاری از آثار موسیقایی به لحاظ ترانه، اظهار داشت: «متاسفانه آنقدر اعمال نظر خواننده و آهنگ‌سازها زیاد شده که کیفیت ترانه‌ها با افت چشم‌گیری روبرو بوده است. آن‌ها با این توجیه که مخاطبان باید راحت‌تر ترانه را بفهمند، دنبال تغییر دادن ترانه‌ها هستند که این کار به ضعیف شدن و بی‌اثر شدن ترانه‌ها منجر می‌شود.»
وی با انتقاد از شاعران و ترانه‌سرایانی که به چنین تغییراتی تن می‌دهند، گفت: «ترانه‌سرایان به قیمت اینکه کارشان اجرا شود، حاضرند هر تغییراتی را قبول کنند و بدتر از همه این است که حتی برخی از ترانه‌سرایان قدیمی و شناخته شده هم از این کار سرباز نمی‌زنند و راضی به تضعیف ترانه‌های خود می‌شوند.»
این ترانه‌سرا شیوع رفتارهای غیرحرفه‌ای در بازار ترانه و موسیقی را ناراحت‌کننده خواند و افزود: «در بسیاری موارد، همکاری ترانه‌سرایان، آهنگ‌سازان و خواننده‌ها، در دورهمی‌ها، شمال رفتن‌ها و مهمانی‌ها اتفاق می‌افتد و انتخاب‌ها بر مبنای اصول حرفه‌ای انجام نمی‌شود. این همان اتفاقی است که در سینمای امروز ما و در انتخاب عوامل و بازیگران مورد انتقاد قرار می‌گیرد.»
سراینده ترانه‌های «پر پرواز» و «راز» و «آخر خط» اظهار داشت: «البته اینکه آهنگساز و خواننده از بین ترانه‌سراهای حرفه‌ای، آن کسی را که بیشتر با او ارتباط و دوستی دارد را انتخاب کند، پذیرفته است اما وقتی ملاحظات حرفه‌ای در انتخاب‌ها اصلا مطرح نیستند، نمی‌شود از این رویه دفاع کرد.»
لاری‌پور ادامه داد: «بازار موسیقی، پر شده است از نام ترانه‌سراهایی که اصلا مطرح نیستند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد و در مقابل؛ ترانه‌سراهایی که در سال‌های قبل‌تر در بازار اسم‌شان مطرح می‌شد، امروز دیگر خبری از آن‌ها نیست. این نشان می‌دهد که در بازار کنونی، کار حرفه‌ای چندان ملاک نیست و همه دنبال نوعی سادگیِ سخیف در تولیدات‌شان هستند.»
وی ضمن تعمیم این انتقاد به واگذار کردن ساخت تیتراژ برنامه‌های تلویزیونی به افراد، در پاسخ به این سوال که آیا باید چنین جریان‌هایی را به معنای مافیای بازار ترانه و موسیقی شناخت، توضیح داد: «کلمه «مافیا» برای این جریان‌ها و افرادی که آن‌ها را هدایت می‌کنند، کلمه بزرگی است.»
لاری‌پور ادامه داد: «آن‌هم برای بازار ترانه، که در مقایسه با دیگر بازارها چندان گردش مالی چشم‌گیری ندارد. به همین‌خاطر فکر می‌کنم به جای کلمه مافیا در بازار موسیقی باید از عبارات «زد و بند» یا «دلالی» استفاده کرد؛ چراکه به نظر من مافیا خواندن این جریان‌ها و افراد، بیشتر به آن‌ها اعتبار می‌دهد تا اینکه به چالش بکشاندشان.»
ترانه‌سرای «فال قهوه» و «مشق سکوت» درباره فعالیت‌های شخصی خود و انتشار کتاب گفت: «مجموعه‌ای از ترانه‌هایم قرار بود تا از سوی نشر فصل پنجم در نمایشگاه کتاب امسال منتشر شود اما متاسفانه مجوز آن، تازه هفته اول نمایشگاه رسید و دیگر فرصتی برای نمونه‌خوانی و انتشار باقی نمانده بود. به همین خاطر تصمیم گرفتیم انتشار آن را به فرصتی مناسب موکول کنیم.»
وی با بیان اینکه اصولا ترانه‌سرای پرکاری نیست و در گزینش ترانه‌هایش، بسیار سخت‌گیر است، ادامه داد: «بخشی از ترانه‌های این کتاب، اجرا شده و برخی اجرا نشده‌اند. من سعی کرده‌ام گزینش خوبی در انتخاب ترانه‌ها داشته باشم و البته برخی از آن‌ها را نمی‌توانستم انتخاب کنم.»
لاری‌پور همچنین درباره برگزاری کارگاه‌های خود نیز توضیح داد: «از آنجایی که برگزاری کارگاه‌های حضوری باعث می‌شد علاقه‌مندان شهرستانی امکان حضور نداشته باشند، شکل کارگاه‌ها را تغییر دادم و مدتی است که کارگاه‌هایم را به صورت تلگرامی برگزار می‌کنم.»
وی افزود: «بعد از برگزاری یک دوره از این کارگاه، اکنون در آستانه آغاز دور دوم آن هستیم. البته من همان گزینشی که در ورود افراد به کارگاه‌هایم داشتم را در این کارگاه تلگرامی هم لحاظ می‌کنم به طوری که آثار ارسالی از علاقه‌مندان را بررسی و تنها آن‌هایی را انتخاب می‌کنم که به نظرم می‌توانند از کارگاه استفاده کنند.»
این ترانه‌سرا، تجربه کارگاه‌داری در فضای مجازی را مثبت و اثربخش خواند و گفت: «ظرف این مدت، افراد دیگری هم به راه اندازی کارگاه‌های تلگرامی روی آورده‌اند که باید این اتفاق را مثبت ارزیابی کرد، البته در صورتی که این کارگاه‌ها بتوانند برای اعضا مفید واقع شوند.»
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما