رسانه نوا – سید محمد جعفر قاضی‌عسکر نوازنده و مدرس تنبک‌نوازی، از جمله بزرگان موسیقی اصفهان است که همواره از او بسیار یاد می‌شود. او در یکی از مجموعه برنامه‌های تحلیل و بررسی کارنامه هنری اساتید موسیقی در دفتر تخصصی موسیقی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان حضور یافت.
به گزارش ایسنا، این برنامه به معرفی و تجلیل از فعالیت‌های هنری این هنرمند ۳۲ ساله پرداخت. محمد جعفر قاضی‌عسکر با اساتیدی چون منوچهرغیور، اعظمی‌کیا، استاد داوود آزاد، استاد علی‌اصغرشاهزیدی و استاد ملک مسعودی همکاری داشته و در کنسرت‌های این هنرمندان نواخته است، همکاری با ارکستر موسیقی اصفهان نیز یکی از فعالیت‌هایی است که این تنبک‌نواز در کارنامه هنری خود دارد، به همین دلیل و به مناسبت بزرگداشت استاد قاضی عسگر گفت‌وگویی با وی داشتیم.
چه شد که به نوازندگی سازهای کوبه‌ای و تنبک روی آوردید؟
از کودکی به موسیقی علاقمند بودم اما یکی از دلایل اصلی روی آوردن من به تنبک، دیدن ساز زدن استاد حسین کیوان بود که من را عاشق تنبک کرد، با این وجود برای نواختن ساز در خانواده مذهبی با مشکلات زیادی روبه‌رو بودم اما با همراهی و یاری اساتیدی که به من لطف داشتند مسیر خود را پیش رفتم.
برای نواختن ساز در ابتدای راه با چه مشکلاتی در خانواده و جامعه روبه‌رو بودید؟
من فرزند یک خانواده مذهبی هستم، پدر و مادرم با نواختن ساز بسیار مخالف بودند، حتی مادرم اوایل برای این موضوع مدام گریه می‌کرد اما به مرور زمان اوضاع کمی بهتر شد، من مدیون اساتیدم هستم، به عنوان مثال استاد رفیعی برای نواختن ساز از پدرم رضایت گرفت، از طرفی دیگر ما در دوره‌ای قرار داشتیم که ساز نواختن جرم بود و برای این جرم شلاق می‌زدند، اما خدا را شکر در حال حاضر اینجا هستیم، با اینکه هنوز محدودیت‌های جدی برای بانوان وجود دارد.
چه محدودیتی برای بانوان وجود دارد و اهمیت آن به چه اندازه است؟
یکی از جدی‌ترین مسائل محدودیت نواختن بانوان روی صحنه است، امروز در برنامه کارنامه ۸، نفر اول جشنواره فجر جوان که یک تنبک‌نواز خانم بود به خاطر محدودیت‌ها نتوانست روی صحنه تنبک بنوازد، با حفظ تمام شئونات اخلاقی، انسانی و اسلامی و تمام چهارچوب‌های نظام جمهوری اسلامی بازهم بانوان از حق خودشان برای روی صحنه رفتن محروم هستند، در صورتی که مهسا نساج‌پور یکی از بهترین شاگردان من و یکی از بهترین نوازنده‌های تنبک در ایران است.
اساتید چه تاثیری در پیشرفت شما داشتند، با توجه به اینکه خود شما استادی جوان هستید؟
ما مدیون اساتید و پیشکسوتان قبل، بعد و حال حاضر هستیم، امروز اگر کسانی در این زمینه موی سفید دارند اجازه نمی‌دهند یک جوان بین خودشان حضور پیدا کند، اما اساتید این مجال را به من دادند، من مدیون منوچهرغیور، سعید مزدک، استاد یارعلیان، حسن بخشیان، استاد ملک‌مسعودی و استادهای دیگرم هستم، استاد غیور مرا روی صحنه‌ای برد که قبل از من استاد کسایی در حال نواختن بود، ساز زدن حسین کیوان روی من تاثیر گذاشت و استاد رفیعی پدرم را برای تنبک‌نوازی من راضی کرد، استاد مسعود بخشی ادب، احترام و اخلاق را به من آموخت، نوید افقر یک استاد خلاق و جریان‌ساز است که هر بار ایشان را می‌بینم بازهم شگفت‌زده می‌شوم.
به‌جز اساتید موسیقی چه اشخاص دیگری در این هنر تاثیرگذار هستند؟
باید از داوود عبدالهی، فرید ردانی‌پور و دیگر سازنده‌های ساز ماهر و زحمت‌کش قدردانی کرد، یکی دیگر از این افراد استادی است که ۵۰ سال تنبک ساخته و حسرت مردم را جواب داده، استاد رحیم شیرانی بهترین سازنده تنبک است و بهترین تراش‌های تنبک را در ایران دارد.
وضعیت موسیقی در حال حاضر چگونه است، آیا موسیقی احتیاجی به نوآوری و انقلاب دارد؟
وضعیت موسیقی اصفهان رو به جلو و در حال پیشرفت است و باید از مدیران و افرادی که در این راه تلاش کرده‌اند تشکر کرد، البته کمبودها و کسری‌های زیادی نیز وجود دارد که در این فرصت کم نمی‌توان نام برد، در هرکاری احتیاج به نوآوری است اما من افرادی را می‌شناسم که نسبت به ۵۰ یا ۶۰ سال پیش نوآوری خوبی داشتند، این موضوع بسیار فنی است و بحث مفصلی می‌طلبد اما برای نوآوری و پیشرفت در موسیقی سنتی به انقلابی مانند انقلاب سال۵۷ نیاز داریم.
سام بورنگ 
دیدگاه شما