رسانه نوا – لابد تا حالا که این یادداشت منتشر شده همه شنیده‌اید در قوچان چه بر سر اجرای گروه موسیقی شهرام ناظری آمده است. در این مجال کوتاه سر آن ندارم که میان‌داری کنم و به کسی رهنمودی بدهم یا عصبانی شوم و یک طرف را به‌باد انتقاد بگیرم. ولی بی‌تردید مردمی که ساعت‌ها پشت در پلمب‌شدۀ محل اجرای آن محفل معطل ماندند خیلی عصبانی، ناراضی و ناراحت شده‌اند. حق هم داشته‌اند، از‌آن‌روی که نهادهای ذی‌ربط باید آشفتگی ارتباطات میان خود را رفع‌ورجوع کنند و دعواهایشان نباید به مردم آسیب برساند. از ابتدا که همه‌چیز معلوم بود؛ چرا جلوی بلیت‌فروشی گرفته نشد؟! چرا باید بگذاریم کار در این مرحله و با این آبروریزی متوقف شود، به‌طوری‌که به خبری برای تمام رسانه‌های ناراضی داخلی و بدتر از آن رسانه‌های بین‌المللی بدل شود و اسباب وهن و تحقیر نظام را فراهم آورد؟! حرف من این است که گاه با ذره‌ای، باور کنید، فقط با ذره‌ای درایت و دوراندیشی می‌توان از انبوه ناراضی‌تراشی و ایجاد بغض و کینه و مخالف‌خوانی دربین مردم و مخاطبان پیشگیری کرد، اما کسی به‌فکر نیست که همین اندک را عملی کند.
چند باری است برای کاری گذارم به دادگستری افتاده و رفت‌و‌آمدی به ساختمان‌های آن در چند نقطۀ شهر مشهد داشته‌ام. در دو ساختمانی که من به آن‌ها رفتم (در بولوار شهید ساجدی و بولوار مدرس) جلوی در ورودی یک سرباز مردم را بازرسی بدنی می‌کند. ورود تلفن و سیگار و فندک ممنوع است. تلفن شما را بخش «امانات» می‌گیرد، اما سیگار و فندک را خیر. فرض کنید آدمی با معلولیت در صف طولانی ورودی منتظر می‌شود. هنگامی‌که نوبتش می‌شود، حتی اگر بخواهد از خیر سیگار و … بگذرد و در سطل زباله بیندازدشان، در آن نزدیکی ظرفی نیست. آن بدبخت‌هایی که سیگار می‌کشند در اینجا دقیقاً باید چه کنند؟! چرا فکری برای آزار ندیدن مردم نشده است؟! تو گویی تعمداً طوری تصمیم گرفته‌اند که حداکثر آزار به آنکه سیگاری همراه دارد برسد! البته که قطعاً عمدی نبوده، ولی نبودید ببینید که این تصمیم ساده در این ساختمان‌ها در هر لحظه چه تعداد آدم را به مرحلۀ اعتراض و عصبانیت و بلند کردن صدا و حتی گاه به مرحلۀ فحش‌کاری و ایجاد فضیحت می‌رساند! حالا هم حکایت این محفل موسیقی آقای شهرام ناظری شده است. ایشان در همین نیشابور خودمان در فضای باز آرامگاه خیام با حضور هزاران نفر اجرای موسیقی داشت. حالا چه شده که از اجرای برنامۀ کاملا سنگین و فرهنگی او ناگهان و با این شیوه که گویی برای مخالف‌سازی طراحی شده پیشگیری می‌شود؟ به‌هر دلیلی صلاح نمی‌دانید چنین اجرایی در آنجا انجام شود؛ سمعا‌ًو‌طاعتاً. از ابتدا و پیش از آنکه پای مردم و خبر و رسانه‌ها وسط بیاید، هنگام اخذ مجوز، جلوی آن را بگیرید و خلاص؛ چرا صدها بلیت فروخته می‌شود و ملت جمع می‌شوند و …؟ آخرالامر هم، اگر آن را تعطیل می‌کنیم، لااقل بهانه‌ای نتراشیم که باز نتیجه‌اش تمسخر مردم و بیشتر ناراحت کردن آن‌ها شود. «سالن پلمب شده، چون ایمنی نبوده.»! دلیل برگزار نشدن اجرا این اعلام شده و سؤال این است که «مگر چنین‌چیزی را از پیش نمی‌توانستند تشخیص دهند؟! چرا همان ساعت اجرا؟! چرا بعد سالن امن شد و ساعت ١٢ شب پلمب را برداشتند؟!». با تأسف نظیر این رفتارهای عجیب‌و‌غریب که حاصلش جز سوق دادن گروه‌هایی از مردم به‌سوی نارضایتی از کلیت نظام نیست زیاد رخ می‌دهد. این به‌نفع هیچ‌کس نیست. باید مسئولان زودتر بین خودشان آن را چاره کنند که مردم قربانی نشوند.
محمد حسین جعفریان
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما