متولد یک‌شنبه ۱۳ آبان ۱۳۵۸ و زاییده تهران دراندشت و شاعر کشم همانجا عاشقی کردم و عاشقانه نوشته ام هر چقدر شهر بزرگ تر شد برای من و خانواده ام جای کمتری داشت و حال حاشیه نشینم ،ولی در تهران زندگی میکنم هنوز . نفس هایم همانجا فرو میروند حتی اگر جای دیگری زیست کنم.
علیرضا آذر شاعر و خواننده، فرزند دوم خانواده ای چهارنفره در تهران است و یک خواهر کوچکتر از خود دارد.
از کودکی علاقه به شعر داشته و به گفته خودش در حاشیه کتابهایش پر از دلنوشته ها بوده و مشوق او مادر و پدر و معلم هایش بودند البته پدرش از شعر خوشش نمی آمد!
یادش نمی رود که در شروع دوستانی داشته که او را مسخره می کردند.
به گفته خودش انسان عاشق پیشه و تنبلی است که خیلی کم مطالعه می کند. او قبلا در مخابرات مشغول به کار بوده است.
علیرضا آذر متاهل است .
علیرضا آذر شاعرانی چون حسین مزنوی، حافظ، سعدی، صائب، فروغ فرخزاد، حسن حسینی،سلمان هراتی و قیصر را دوست دارد و به گفته خودش الگوی خاصی ندارد و بیشتر تحت تاثیر طیف دهه هفتاد کرج است و سبک موردهلاقه او مثنوی ، غزل، سپید، چارپاره است.
علاقه اصلی او به شعر است اما چون کتاب و نوشته ها در این زمانه کمتر دیده میشود او به دکلمه روی آورد و توانست در این کار موفق شود.
در سال ۸۹ در زمینه ترانه گام برداشت و تراک های معروف مثل تیتراژ پایانی سریال ستایش را سرود.
“مطالعه تنها خواندن نیست ، ببینید اضافه کردن اطلاعات به مغز به هر نحوی مطالعه است ،دیدن فیلم،خواندن روزنامه،جوک شنیدن،موسیقی و حتی تماشای یک دعوای خیابانی ،مطالعه است . من فقط میگویم چشم ها را باز تر کنند ،این دنیا به چشم های باز احتیاج دارد.
برنامه علیرضا اذر در آینده فقط شعر و شاعری و عاشقی است .
سطح تحصیلات: کارشناسی ارشد
علیرضا آذر دانش آموخته مهندس کنترل کیفی صنایع خودرو بوده که البته نیمه کاره رها کرده است، ولی دوباره قصد دارد به تحصیل در زمینه روانشناسی ادامه دهد.
مجموعه شعر اسمش همین است
مجموعه شعر آتایا
مجموعه شعر اثر انگشت
مجموعه ترانه آریان
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما