معرفی هانا کامکار نوازنده دف و خواننده که در خوانواده هنرمند کامکار ها متولد شده است و از کودکی با موسیقی عجین بوده است.
هانا کامکار متولد ۱۳۵۹، تهران از خانوادهٔ موسیقی پرور کامکارها خواننده و نوازندهٔ دف این گروه است.
از سال ۱۳۷۱ نوازندگی دایره را آغاز نمود و در چندین کنسرت به سرپرستی سودابه سالم، در “فرهنگسرای بهمن”شرکت نمود.
سال‌ها بعد شیوهٔ نوازندگی دف را نزد پدرش، بیژن کامکار فرا گرفت.
در دوران کودکی، به مدت ۲ سال ویلن کلاسیک را نزد ارسلان کامکار، فرا گرفت و در دوران نوجوانی به مدت ۲ سال به فراگیری کمانچه نزد اردشیر کامکار پرداخت.
فارغ‌التحصیل کارگردانی سینما ازدانشگاه سوره بوده و ساخت سه فیلم کوتاه “آرام”،”سگی که عاشق شد” و پایان‌نامه اش،”شهرزاد” را در کارنامهٔ خود دارد.
همچنین مستند بلند چاووش را به همکاری “آرش رئیسیان” را پس از چهارده سال که از زمان تصویربرداری اش گذشت، ساختند.
بیشتر نوجوانی اش با سرودن شعر گذشت که منجر به کسب مقام‌ها و جوایز گوناگون منطقه‌ای شد؛
و یک سال در محضر فریدون مشیری نیز هنرجو بود. تا کنون در چند دفتر شعر و دلنوشته‌هایی را گردآوری نموده.
هانا کامکار از سال ۱۳۸۲ به عضویت گروه کامکارها درآمد و به عنوان خوانندهٔ گروه کُر و نوازندهٔ دف در کنسرت‌های مختلفی در داخل و خارج از کشور، این گروه را همراهی کرد.
وی در کنار همکاری با گروه کامکارها با گروه تخت جمشید به آهنگسازی پدرام درخشانی به عنوان نوازنده، همخوان و مدیر هنری در اجراهای سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ همکاری داشته است.
در نمایش موزیکال «مرغ باران» به کارگردانی پری صابری و آهنگسازی ارسلان کامکار به عنوان بازیگر و خواننده اجرا داشته است.
در مجموعه صوتی و تصویری «ترانه‌های کودکی» با آهنگسازی سودابه سالم که در تابستان ۱۳۹۲ در تالار وحدت اجرا شد نیز به عنوان همخوان شرکت داشته است.
خوانندگی در آلبومهای «آفتاب می‌شود» به آهنگسازی ارسلان کامکار و «دور تا نزدیک» به آهنگسازی هوشنگ کامکار و همچنین اثر «لالایی» به آهنگسازی فردین خلعتبری از دیگر آثار این هنرمند است.
آخرین اجرای صحنه‌ای وی مربوط به کنسرت «دف و نی» در پاییز ۱۳۹۲ در تالار وحدت است که هانا کامکار به عنوان نوازنده دف و همخوان به روی صحنه رفت.
با بازی در مجموعه تلویزیونی آقا و خانم تجربه در سال ۱۳۸۰ و نمایش نیمروز خواب آلود وارد این عرصه شد.
سپس عکاسی و دستیاری کارگردانی را در مجموعه تلویزیونی توپ گرد را بر عهده داشت و دستیار دوم کارگردان نمایش از دست رفته بود.
همچنین عکاسی در نمایشهای چراغ‌ها را خاموش نکنید، روی ماه اسم تو را دستی نوشته است، خانه پدری و خانه کاغذی نیز از دیگر فعالیتهای وی در زمینه تیاتر می‌باشد.
ساخت سه فیلم کوتاه آرام، سگی که عاشق شه و شهرزاد و همچنین فیلم مستند چاووش از آثار سینمایی وی می‌باشد.
طراحی موسیقی نمایش کبوتری ناگهان نیز از جمله آثارش است که وی در جشنوارهٔ تئاتر فجر در سال ۱۳۸۴، برای طراحی موسیقی این نمایش مورد تقدیر قرار گرفت.
همچنین از جمله دیگر آثار عکاسی وی می‌توان به عکسهای شهر یزد اشاره کرد.
امیر فرزانه 
دیدگاه شما