امید جهان متولد آبادان،بزرگ شده بوشهر،از کودکی خواندن را نزد پدرش محمود جهان که دارای ۲۸ آلبوم مجاز است شروع کرد.
بعد از مدتی توانست دو آلبوم مجاز به نام های پسر جنوبی و پاپتی در سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۵ وارد بازار موسیقی کند.
عطر تن تو – بندری میکس – بی تو میمرم – بیا بیا
چین چین دامنت – عشق پاکت – فریبا – هله دان دان
کم کم – خانومم – میدونم – سیا هله ادن – سهیلوو
زینو – دلکم – بازی عشق – بیا کنارم – گلی – میهانه
عروسک – عروسیه – تومهمونی غوغاشده – تکون تکون
ولک سیاه – میشم فدات – خانوم خوشگله – مدیونم
شب جمعه – سبزه و سیاهی – ۴رنگ – شیما
انار انار – دخت بندری – دختر ابادانی – واسه دیدن تو
دونه دونه – شمالی ها – بانوی دل انگیز – بی قرارم
جنوبی ها – جیب من – ای یاروم بیا – مولا علی
لیلی – مدارا – انالی – بچه های بندر – تب جنوب
پنجره – دوباره – دختر همسایمون – نری جدا شی – امروز و فردا نکن
دل من دل تو
در مورد اولین آثارتان بگویید.
اولین آلبوم‌هایم را حدود ده سال پیش تحت نام‌های «پسر جنوبی» و «پاپتی» منتشر کردم (پاپتی به لهجه‌ی جنوبی، معنای پای بدون کفش یا پابرهنه است) .درعین حال چند تک آهنگ نیز به بازار موسیقی عرضه کردم که به‌خوبی از آن‌ها استقبال شد؛ « هله دان دان » جزو معروف‌ترین آهنگ‌های من است.
خیلی از دوستانم مخالف مجوز گرفتنم بودند و همیشه به من می‌گفتند به گرفتن مجوز نیازی نیست. مجوز تأثیری در خواندن تو ندارد… ؛ من نیز با شنیدن این جملات برای اخذ مجوز سرد می‌شدم تا اینکه یک روز به‌صورت اتفاقی با یکی از دوستانم به حراست ارشاد رفتیم و برای گرفتن مجوز اقدام کردیم …
چند سالی را خارج از کشور و درکشورهای گرجستان و ارمنستان اقامت داشتم. حدود دو سال پیش که به ایران برگشتم، دوستانم در حراست وزارت ارشاد اعلام کردند که می‌توانم برای اخذ مجوز اقدام کنم. تمام این اتفاقات، ازجمله اقدام برای گرفتن مجوز و اهتمام به تشکیل آلبوم جدید، حدود یک یا دو سال بعد از حضورم در ایران طول کشید.
همیشه تهیه‌کننده‌ها میگویند استقبال خوب نیست اما من قبول ندارم؛زیرا خیلی از مردم من را می‌شناسند و مطمئنم با استقبال از آلبوم دوست دارند «امید جهان را» بیشتر بشناسند.در همین راستا میگویم از آلبوم به‌خوبی استقبال شد.
شرکتی که تهیه‌کنندگی آلبوم من را بر عهده داشت ؛می‌گفت آلبوم خوب فروش نرفته است .البته آن‌ها می‌گفتند آلبوم خواننده‌های درجه‌ی یک هم خوب فروش نرفته است چراکه اکثر مخاطبان ،آلبوم اصلی را تهیه نمی‌کنند. من فکر می‌کنم این‌گونه نیست و ما در ایران خیلی آدم‌هایی راداریم که موسیقی را می‌فهمند و آلبوم را نیز اورجینال تهیه می‌کنند.
خیلی‌ها از من می‌پرسیدند که شما همان امید جهان هستید؟زیرا اکثرا فکر می‌کردند که من ایران نیستم.دلیل دیگر اینکه مخاطبانم من را بانام بردن اسمم در اول آهنگ‌هایم می‌شناختند.(در این آلبوم این گونه نبود) اکنون‌که آلبومم انتشاریافته است؛ مردم به خیلی بیشتر از پیش به من نزدیک شده اند وهمواره به من انرژی میدهند.
من مجوز گروه نداشتم و همیشه مجوز پلی بک به من می‌دادند برای همین خیلی از دوستان فکر می‌کنند امید جهان خواننده پلی بکی است که اصلا این‌گونه نیست.
دوست نداشتم چراکه عاشق موسیقی جنوبی هستم و پدرم صاحب سبک موسیقی جنوبی است . همه میدانند پدر من صاحب ۴۲ آلبوم موسیقی است و من نیز می‌خواهم راه پدرم را بروم .البته من دوست دارم موسیقی جنوبی را در قالب مدرن آن پیاده کنم،چیزی که امروزه جوان‌ترها می پسندند.
بله؛ اصل این کار برای پدر من بوده است و ترانه اصلی آن نیز میگوید: «دختر سیاه ناز داره ناز به جهازش داره» که دوستان تغییر دادند . روزی من به آقای «حاجیلی »تلفن کردم و گفتم که می‌خواهم این کار را بخوانم او گفت:بخوان! این کار برای شما است.
قطعه دلبر سیاه را حدود ۴۰ سال پیش پدر من اجرا کرده است و از اینکه دوستان دیگر این قطعه را خواندند اصلا ناراحت نیستم.
دو سانس.
نمی‌دانم چه اتفاقی می‌افتد و میگویم هرچه که خدا بخواهد.
در مرحله‌ی آغازین تشکیل آلبوم جدید هستیم. کارهای به‌روزتری را ساخته‌ایم و آلبوم در مرحله مجوز ترانه‌ها می‌باشد.
به دلیل اینکه کارهای «سعید ساشا» را خیلی دوست دارم بیشتر کارهایم با او است و بعضی از تنظیم‌هایم نیز با تنظیم‌کننده‌های جنوبی می‌باشد که شاید معروف نباشند اما در کارشان حرفه‌ای هستند.
نه این‌گونه نیست. من معتقدم که باید با موسیقی شهرم خودم (موسیقی بندری) پیشرفت کنم .به نظرم هیچ اشکالی ندارد دوستانی به سبک موسیقی جنوبی کار کنند.
اصلا این گونه نیست چراکه در سبک خودم چیزی هست که مردم میگویند امید جهان.
قطعاً اعتبار پدرم کمک کرده است اما موزیک ها و تلاش های خودم بی تاثیر نبوده است.
تا حدودی درست است و البته بگویم برای پول اش نیست دروغ گفتم اما شناخته شدن موسیقی جنوب نیز خیلی برایم مهم است.
یک روز با آقای عبدالمالکی سر کار «هله دان دان» بودیم که ایشان گفت من یک معرفی میگویم اگه دوست داشتی قرار بده که در قطعات بعدی این معرفی رواج پیدا کرد.
من کارهایم را از رادیو جوان برداشته بودم و اسامی کسانی در آن نامه بود که از نظر اجرا و…مشکل پیداکرده بودند . شخصا مشکلی ندارم جز اینکه داشته‌هایم در موسیقی را بهبود ببخشم.
یک‌چیزی در دلم است که دوست دارم بگویم: ما خواننده‌های ایرانی چه خوب است که اگر همدیگر را حمایت نمی‌کنیم تخریب هم نکنیم.
و در آخر هم تشکر می‌کنم از دوستان ارشاد و حراست ارشاد.
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما