ریچارد کلایدرمن (فرانسوی: Richard Clayderman; تلفظ فرانسوی: [ʁiʃaʁ klɛidɛʁman]) با نام اصلی فیلیپ پاژه (فرانسوی: Philippe Pagès; تلفظ فرانسوی: [filip pagɛs]) نوازنده مشهور پیانو فرانسوی است. او آلبومهای متعددی را ارائه نمودهاست. این آلبومها شامل ساختههایی از دو آهنگساز مشهور فرانسوی: Paul de Senneville و Olivier Toussaint، بازنوازی آثار معروف موسیقی کلاسیک، تنظیمِ آثار مشهور موسیقی مردمی و موسیقی ملل، و بالاخره تنظیمهایی برای موسیقی فیلم است.
فیلیپ پاژه، نواختن پیانو را از سن ۵ سالگی نزد پدرش که یک معلم پیانو بود فرا گرفت. گفته میشود که وی قبل از ورود به مدرسه و پیش از خواندن و نوشتن زبان مادری، خط موسیقی را به خوبی میخواند. چند سال بعد، در رقابتهای محلی پیانو ممتاز گردید. در سن ۱۲ سالگی در کنسرواتوار پاریس در رشتهٔ نوازندگی پیانو پذیرفته شد و در ۱۶ سالگی با رتبهٔ اول فارغالتحصیل گردید. یک سال بعد در حالی که در کنسراتوار عالی پاریس دورهٔ پیشرفته پیانیست کنسرت را ادامه میداد، به دلیل مشکلات زیادی که بر سر راهش بود از جمله بیماری پدرش و مشکلات مالی حاصل از آن، دوره پیشرفته مذکور را نیمه تمام رها نمود و برای گذران زندگی، روزها به عنوان کارمند در یک بانک، و شبها در برخی گروههای آن زمان به عنوان آکومپانیست پیانو فعالیت میکرد. همان زمان خوانندگان مطرح شانسون دهه ۷۰ همچون Michael Sardou, Johny Hallyday و Thierry Le Luron را با پیانو همراهی نمود.
کلایدرمن تاکنون بیش از ۱۲۰۰ ملودی ضبط کردهاست و با فروش بیش از ۸۰ میلیون نسخه دارای ۲۷۰ صفحهٔ طلایی و ۷۰ صفحهٔ پلاتینیوم است.
در کتاب رکوردهای جهانی گینس، از وی به عنوان «موفقترین نوازنده پیانو در سراسر دنیا» نام برده شدهاست. کلایدرمن به ویژه در آسیا بسیار محبوب است.
او نخستین کنسرت خود را در سال ۱۹۷۹ برگزار کرد و از آن زمان بیش از ۲۵۰۰ کنسرت اجرا کردهاست.
نانسی ریگان همسر رونالد ریگان رئیسجمهور سابق آمریکا او را «شاهزاده رمانس» لقب داده بود.
ریچارد کلایدرمن در ایران نیز از محبوبیت خاصی برخوردار است. او از سال ۱۳۹۱ قصد اجرای کنسرت در ایران را داشت اما در سال ۱۳۹۳ معلوم شد که تلاشش برای دریافت مجوز بینتیجه ماندهاست. در نهایت اعلام شد در تیرماه۱۳۹۷ به همراه ارکستری حرفهای در تالار وزارت کشور برنامه اجرا خواهد کرد و برای مخاطبان ایرانی قطعه «ای ایران» را با پیانو خواهد نواخت.
او پیشتر گفته بود: «میدانم که اولین سرود ملی و مردمیترین سرود ایرانیها همین ای ایران است. اولینبار که به آن گوش دادم، حسی عجیب وجودم را فرا گرفت. همان زمان، تصمیم گرفتم ضمن تنظیم مجدد آن برای ساز پیانو، خود را بیش از پیش به حافظه شنیداری مردم ایران و خاطرات آنها نزدیک کنم.»
کلایدرمن همچنین گفته بود که به “کشف تمهای موسیقی ایرانی” و همکاری با موسیقیدانهای ایرانی علاقمند است و دلش میخواهد ایران را که “کشوری زیبا و رویایی” با “تمدنی شکوهمند ” است ببیند.
دیدگاه شما