تینا ترنر Tina Turner متولد ۲۶ نوامبر ۱۹۳۹ در ایالت تنسی است.
او خواننده پرآوازه موسیقی پاپ بانویی سرزنده است که داستان زندگی سخت و پرمشقت او بی‌شباهت به صدای استثنایی و پر قدرتش نیست.
او ستاره‌ای است که در سن ۷۶ سالگی نیز در آسمان موسیقی پاپ می‌درخشد.
تینا ترنر که در شهرى به اسم ناتبوش واقع در ایالت تنسى آمریکا به دنیا آمده، در طول چندین دهه فعالیت هنری‌اش فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته است. هنگامی که او در روز ۲۶ نوامبر سال ۱۹۳۹ در یک خانواده‌ی بسیار مذهبی در یکی از روستاهای ایالت تنسی آمریکا متولد شد، تنها چیزی که در آن زمان تصورش نمی‌رفت، به شهرت رسیدن وی در سراسر جهان بود.
پدر تینا ترنر کارگر کارخانه بود و خانواده‌ی آن‌ها در فضای موسیقی سیاه‌پوستان جنوب آمریکا می‌زیست؛ هرچند بعدها تینا ترنر به موسیقی راک سفیدپوستان روی آورد و ترانه‌هایش هر گونه مرز میان شنوندگان سیاه و سفید را از میان برداشت.
تینا ترنر هنوز بیست ساله نشده بود که یکی از مدیران موسیقی او را کشف کرد. به این ترتیب تینا همکاری خود را با نوازنده و خواننده‌ی دیگری به نام آیکه ترنر آغاز کرد. این دو به شهرهای زیادی سفر کردند و نامشان رفته رفته بر سر زبان‌ها افتاد. نه تنها در موسیقی که در زندگی شخصی هم این دو به یک زوج تبدیل شدند، هر چند پشت موفقیت‌های موسیقایی‌شان، لحظه‌های تاریک خصوصی نهفته بود.
در سال ۱۹۶۰ تینا ترنر موفق شد نخستین ترانه پرفروش خود را به ثبت برساند. ترانه A fool in love توانست رده ۲۷ ترانه‌های پرفروش روز آمریکا را به خود اختصاص دهد و اولین گام باشد در راه محبوبیت و شهرت این خواننده پرتوان.
آیکه مردی معتاد و خیانت‌کار بود که همسرش را کتک می‌زد و اعتیادش نه تنها زندگی شخصی بلکه زندگی حرفه‌ای آن دو را به نابودی کشاند. پس از یک دعوای شدید تینا ترنر در نیمه‌های شب از خانه فرار می‌کند، در حالی‌که نه تنها هیچ پولی نداشت، بلکه مبالغ زیادی هم بدهکار بود. او در ابتدا پیش دوستانش زندگی می‌کند و با کمک‌های اجتماعی و همچنین خوانندگی از عهده‌ی مخارج خود برمی‌آید.
دسامبر سال ۱۹۸۳، زندگی سرانجام روی خوشش را به او نشان داد. ترانه‌ی “بیا با هم بمانیم” به طور غیرمنتظره‌ای به پرفروش‌ترین ترانه سال بدل شد. یک سال بعد آلبوم افسانه‌ای وی به نام Private Dancer به انتشار رسید که بیش از یازده میلیون نسخه از آن به فروش رفت. این، برای تینا ترنر که در آن زمان ۴۵ سال داشت، به معنای بازگشتی قدرتمندانه بود که ستایش منتقدان و طرفداران را به همراه داشت.
نه تنها صدای ویژه، که ظاهر منحصر به فرد تینا ترنر، به ویژه آرایش خاص موهایش از او یک ستاره ساخت: «من در کنسرت‌هایم به مردم همان چیزی را ارائه می‌دهم که می‌دانم دوست دارند. فکر می کنم آن‌ها دوست دارند مدل موهایم، پاها یا لب‌های قرمزم را ببینند؛ به عبارتی تمام آن چیزهایی که من به خاطرشان به شهرت رسیدم.» تصویر: تینا ترنر در کنار میک جاگر در کنسرت فراموش‌نشدنی Live Aid در سال ۱۹۹۵.
تینا ترنر درباره خواندن و خوانندگی می‌گوید: «من کارم را دوست دارم و هنگامی که می‌خواهم آن را انجام بدهم به معنای واقعی کلمه آماده‌ی انجامش هستم. حتی اگر حالم هم خوب نباشد. کارم چیزی است که من را سرپا نگه می‌دارد و زندگی من است.» ناگفته نماند که در تالار مشاهیر راک اند رل نیز ستاره‌ای به تینا ترنر اختصاص یافته است.
تینا ترنر در طول فعالیت هنری‌اش ترانه‌های دوصدائی زیادی نیز اجرا کرده و با ستارگان بزرگ موسیقی پاپ و راک همکاری داشته است. او در سال ۲۰۰۷ در پنجاهمین دوره از مراسم اهدای جوایز معروف گرمی به همراه بیانسه به روی صحنه رفت.
در سال ۱۹۸۶ نام تینا ترنر در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسید، زیرا کنسرتی که وی در شهر ریو د ژانیرو برگزار کرد، بیش از ۱۸۶ هزار نفر تماشاگر داشت که این بیشترین تعداد تماشاگر برای یک خواننده محسوب می‌شد.
تینا ترنر در یکی دو دهه گذشته بارها “برای آخرین بار” به روی صحنه رفته و کنسرت خداحافظی برگزار کرده است، اما هر بار این وداع‌ها با بازگشتی دوباره همراه شده است. البته تورعظیم او را که در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ برگزار شد، می‌توان به‌طور رسمی آخرین کنسرت وی دانست.
تینا ترنر در یکی دو دهه گذشته بارها “برای آخرین بار” به روی صحنه رفته و کنسرت خداحافظی برگزار کرده است، اما هر بار این وداع‌ها با بازگشتی دوباره همراه شده است. البته تورعظیم او را که در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ برگزار شد، می‌توان به‌طور رسمی آخرین کنسرت وی دانست.
سعید خلیلی 
دیدگاه شما