رسانه نوا – هومن غفوری خواننده پاپ راک پس از انتشار آلبوم «ناگهان رفته» با حواشی بسیاری دست و پنجه نرم کرد که برای اولین بار در گفتگو با رسانه «نوا» از این حواشی سخن گفت.
حضور چهره‌های مطرحی همچون کاوه یغمایی و رستاک حلاج از ابتدا توجهات زیادی را به آلبوم جلب کرده بود و چندی پیش نیز آلبوم «ناگهان رفته» پس از صحبت‌های بهروز پایگان، وارد حواشی تازه‌ای شد. شباهت صدای هومن غفوری به کاوه یغمایی و مالکیت معنوی یکی از ملودی‌های آلبوم «ناگهان رفته» از جمله حواشی‌ای بود که در این گفتگو به آن پرداخته شده است.
کمتر از یک ماه از انتشار «ناگهان رفته» گذشته، تا الان چه بازخوردی از مخاطبان گرفته‌اید؟
به هرحال من آلبوم اولی هستم و خیلی‌ها من را نمی‌شناسند، من هم خیلی آلبوم را چاپ نکردم و پخش آن به صورت فرهنگی بوده و تنها در مراکز فرهنگی پخش شده است اما بازخوردهای خوبی برای من داشته؛ پخش دیجیتال آلبوم در هفته نخست انتشار، آن را در بین پنج آلبوم پرفروش قرار داد. این کار می‌توانست با پخش قوی‌تری از این هم بهتر شود اما همین الان هم خبرهای خوبی به من رسیده است.
چرا پخش را گسترده‌تر و حتی به صورت سوپرمارکتی انجام ندادید؟
به خاطر اینکه سرمایه‌گذار خودم هستم و می‌دانستم به عنوان یک آلبوم اولی، این کار خیلی ریسک دارد؛ من هم این آلبوم را به صورت دیجی‌پک چاپ کردم، یعنی هزینه بیشتری صرف آن کردم چراکه دوست داشتم کار شکیل باشد و کسی که آن را تهیه می‌کند آن را از همان اول به صورت یک اثر هنری ببیند چون خیلی‌ها که آلبوم‌های موسیقی را خریداری می‌کنند، پکیج آن برایشان مهم است.
در این بخش کمتر هزینه کرده‌اید، اما وقتی خود آلبوم را می‌بینیم باتوجه به نام‌هایی که در آن حضور دارند، می‌توان گفت هزینه اصلی را برای تهیه آن صرف کرده‌اید.
دقیقا. وقتی این آلبوم تولید می‌شد، هیچ دیدی نسبت به اینکه بعد از آن چه اتفاقاتی می‌افتد، نداشتم؛ یعنی تا قبل از آن دنیای هنر بوده و بعد از آن دنیای تجارت. من هیچ ایده‌ای نداشتم که چه اتفاقی می‌افتد و ما چگونه باید کارمان را تبلیغ و نشر کنیم، بعد از آن بود که به این فکر افتادم که کارهای تازه‌ای هم از این به بعد انجام دهیم.
فکر می‌کنید هزینه‌های اولیه جواب داده و توانسته انتظاراتتان را برآورده کند؟
هزینه‌هایی که تا الان شده به صورت سرمایه‌گذاری بوده، یعنی از ابتدا هم نه من نه افرادی که به من مشاوره دادند این فکر را نمی‌کردیم که فروش آلبوم هزینه‌ها را برگرداند؛ چراکه در ایران تنها کنسرت سود دارد و این کارها تنها راه را برای برگزاری کنسرت‌های آینده هموار می‌کند.
برنامه‌ریزی‌هایی هم برای کنسرتتان انجام داده‌اید؟
بله. ما از بهار ۹۶ کنسرت‌ها را آغاز می‌کنیم و تمرین‌هایمان نیز این‌روزها در حال پیگیری است.
اعضای ارکسترتان را چه کسانی شامل می‌شوند؟
گیتاریست‌های ما آندره خاچیکیان، مجید امیری و رضا غلامی، نوازنده کیبورد شایان کریمی و پارسا پروین هم نوزانده درامز ارکستر هستند.
اما برگردیم به آلبوم، اتفاقی که بیش از هرچیزی توجه همه را جلب کرد، حضور کاوه یغمایی است. درخصوص همکاری‌تان با ایشان هم توضیح دهید.
من از آلبوم «مترسک» کاوه یغمایی، علاقه‌مند به همکاری با ایشان بودم، اما آقای یغمایی از ایران رفتند و همکاری با وی دشوار می‌شد. همزمان یک سری اتفاقات افتاد، از طرفی من با رستاک حلاج صحبت‌هایی برای گرفتن ملودی داشتم و از طرفی هم خبردار شدم که کاوه یغمایی به ایران بازگشته است. ایده من این بود ملودی‌ها از رستاک باشد و کاوه یغمایی آنها تنظیم کند اما با جلسه‌ای که با آقای یغمایی داشتیم، ایشان گفتند کل آلبوم را خودم تهیه می‌کنم یعنی ترانه، ملودی و تنظیم همه قطعات را خودم جمع می‌کنم. من اما صحبت‌هایم با رستاک حلاج را گفتم و به جز آن هم ترانه‌هایی از اشخاص دیگر گرفته بودم که درکل با آن جلسات به نتیجه و اثر امروز رسیدیم.
اما این همکاری‌ها بدون حاشیه هم نبود و روزهای گذشته با صحبت‌های بهروز پایگان شما را وارد حاشیه کرد.
چند روز پیش بهروز پایگان پستی در اینستاگرمشان گذاشتند که من اصلا در جریان آن اتفاق نبودم اما بسیار از این قضیه ناراحت شدم، چراکه در آلبوم من این اتفاق افتاده است. به هرحال کسی که آن پست را می‌خواند، اولین کسی را که متهم می‌کند من هستم و درکامنت‌ها هم می‌بینید که خیلی‌ها من را متهم کردند و این نکته عجیب است که خواننده نمی‌داند، ملودی برای چه کسی است. در همین راستا دومین مسئله‌ای که من مدعی هستم این است که اصلا چرا من نمی‌دانستم این ملودی را چه کسی ساخته است؛ تا الان که منتشر شده و درحال حاضر یکی از مسائل مهم من همین موضوع است.
البته با آقای یغمایی صحبت کردم و گفتند تمام مسائل را رفع می‌کند و این سوتفاهمی به دلیل ناهماهنگی بوده است و من تا الان هم منتظر ایشان هستم.
خود کاوه یغمایی برای این کار، دلیل خاصی را عنوان نکرده است؟
فعلا صبر می‌کنم تا نتیجه کارهای آقای یغمایی را ببینم و بعد راجع به این موضوعات صحبت می‌کنم.
باز هم برگردیم به آلبوم، اولین نقدی که به کار شما وارد می‌شود، شباهت زیاد صدای شما به کاوه یغمایی است.
به هرحال کاوه یغمایی در کارهایش امضای خودش را دارد، مشخضا هرکسی که کار را گوش کند متوجه می‌شود که چه ملودی و چه تنظیم و حتی سولو نوازی‌ها کار ایشان است. اما من حس می‌کنم آقای یغمایی که میکس و مستر کارها را هم انجام داده در میکس قطعات از افکت‌هایی استفاده کرده که روی صدای خودشان هم می‌گذاشتند. صدای من اصلا در اجرای زنده شبیه کاوه یغمایی نیست و حتی در تحریرها و نوع خواندن هم اصلا شبیه ایشان نبوده‌ام. البته من تحریرهایی که مشخض و خاص ایشان بوده را اجرا کردم اما خیلی از تحریرها، تحریرهای خود من است. در هرصورت احساس می‌کنم در میکس قطعات می‌شد انقدر هم شباهت ایجاد نشود ولی هست.
در هرصورت باتوجه به اتفاقات این مدت، خودتان در این مورد چه نظری دارید؟
ببینید من کاوه یغمایی را بسیار دوست دارم، هنرش را شدیدا قبول دارم و احترام زیادی برایشان قائلم اما شرایطی به وجود آمده است که از این شرایط احساس نارضایتی می‌کنم. این نارضایتی به شخصی برنمی‌گردد اما این حاشیه‌ها باعث ناراحتی من شده؛ این موضوع را هم در نظر بگیرید این حاشیه‌ها برای کسی است که هنوز آنچان شناخته نشده و اگر مثلا برای بهروز پایگان یا کاوه یغمایی این اتفاقات رخ می‌داد، هرکدام طرفداران خودشان را دارند اما من را کسی نمی‌شناسد و به تازگی نفر به نفر طرفدار پیدا کرده‌ام و اینکه در این زمان بگویند این قطعات برای کس دیگری بوده و کس دیگری خوانده برای من اصلا خوب نیست.
البته آقای یغمایی خیلی با حسن نیت با من صحبت کرد که مسئله را حل می‌کند و من هم منتظرم ببینم چه اتفاقاتی می‌افتد.
اما اگر نیمه پر لیوان را ببینیم، فکر می‌کنید از همین حاشیه‌ها می‌توان به صورت مثبت بهره برد و حتی طرفداران بیشتری جذب کرد؟
به هرحال من نه در موسیقی و در زندگی‌ام هم معتقدم از هر تاریکی می‌توان نور استخراج کرد و امیدارم با افرادی که در این قضیه دخیل بودند، کار را طوری جلو برد که درکل به نفع همه تمام شود.
شما در سبک راک فعالیت می‌کنید، درحالی که سبک پاپ این روزها مخاطب خیلی بیشتری نسبت به راک دارد، چرا از ابتدا این سبک را برای فعالیتتان انتخاب کردید؟
سبک من در حقیقت پاپ راک است، یعنی درست روی مرز پاپ و راک حرکت می‌کنم، یعنی بخشی از سلایقم پاپ است اما نه پاپ متداول و خودم نیز منتقد آنها هستم و علایقم نیز راک است اما خصوصیت صدایم هم آنچنان صدای خشن راک نیست و روحیه‌ام نیز روحیه سبک پاپ نیست. من هیچوقت نه نمی‌پذریم راک و نه می‌پذریم پاپ هستم. سبک من پاپ راک است و خیلی هم کار سختی است چراکه مخاطبان هردو طرف با معیارهای خودشان شما را می‌سنجند و شما باید کاری کنید که هردو طرف احساس کنند موسیقی شما ارزشمند است و به گوششان احترام گذاشته شده است.
کارهای کنسرتتان را برنامه‌ریزی کرده‌اید اما قطعا قطعات یک آلبوم برای کنسرت کم است، برنامه‌ریزی برای تولیدات جدید هم داشته‌اید؟
ساخت آلبوم جدید را آغاز کرده‌ایم و چند قطعه آن نیز به پایان رسیده است، قبلا هم قطعاتی کار کرده‌ام و برای اینکه کنسرت را برگزار کنم مشکل برای تعداد قطعات ندارم.
باتوجه اتفاقات و حواشی پیش آمده، برای آینده هم با همین تیم همکاری می‌کنید؟
من مسلما ارتباطاتم را با این تیم از دست نمی‌دهم اما انحصاری هم با یک تیم کار نمی‌کنم و سعی می‌کنم روابطم را گسترده‌تر کنم.
برای آینده قطعاتی آماده انتشار هم دارید؟
من به این نتیجه رسیدم که تک‌آهنگ بیشتر ار آلبوم جواب می‌دهد، یعنی اگر آلبومی تهیه می‌کنیم حتما باید تک‌آهنگ هم منتشر کنیم.
تا الان با هنرمندان سرشناسی کار کرده‌اید، قرار هست باز هم شاهد همکاری‌هایتان با اسامی مطرح باشیم؟
من برنامه‌های خاصی دارم که شاید خبرش شنیده شود، خیلی عجیب باشد و درحال تلاش‌هایی هستم که اگر رخ دهد باعث اتفاقات خوبی می‌شود.
سام بورنگ 
دیدگاه شما