رسانه نوا – سندی پرلمن، یکی از محترم ترین تهیه کنندگان دنیای موسیقی راک اند رول درگذشت. او با افراد و گروه های فراوانی نظیر The Dictators و The Clash کار کرد، ولی بیشترین شهرت او به خاطر کار با Blue Oyster Cult است. او ۷۲ سال سن داشت.
پرلمن در ماه دسامبر دچار خونریزی مغزی شد، به طوری که دیگر قادر به راه رفتن و صحبت کردن نبود و شرایط پیرامون خود را کاملا درک نمی کرد. رابرت دانکن، که در زمان بیماری پرلمن هزینه های درمانی او را پرداخت می کرد، برای اولین بار خبر مرگ او را در فیسبوک منشر کرد.
پرلمن بسیار فراتر از یک تهیه کننده بود. او به عنوان یکی از اولین اعضای هیات مدیره Crawdaddy، که یکی از نخستین نشریات جدی موسیقی راک شناخته می شد، بود. او همچنین یک ترانه سرا و مدیر گروه های مختلف نظیر the Dictators، Aldo Nova، Dio-era Black Sabbath و Blue Oyster Cult بود.
اما همه طرفدار آثار او نبودند. پرلمن به خاطر تهیه کنندگی آلبوم گروه The Clash به نام “Give ‘Em Enough Rope” مورد انتقاد قرار گرفت. او با آهنگ “GoCrazy” گروه with Dictators، برای اولین بار به تبلیغ مد و فشن در آهنگی در سال ۱۹۷۰ پرداخت.
پرلمن همچنین یکی از اعضای هیئت مدیره کتابخانه کنگره آمریکا و استاد موسیقی و فلسفه بود، و به تدریس در دانشگاه مک گیل، استنفورد، هاروارد و برکلی، به چند دانشگاه دیگر، در طول سال های فراوان پرداخت.
اندی شرنوف رهبر گروه Dictators گفت: «من سندی پرلمن را می شناختم. او و موری کروگمن برای ما قرارداد تهیه کردند. کمپانی کلمبیا بدون این که نسخه آزمایشی از ما شنیده باشد، با ما قرارداد بست، آن هم به لطف این دو نفر. سندی و موری به ما گفتند “بفرمایید، این هم پول شما”. آن ها بعدا نسخه آزمایشی را که ما در استودیو کلاسیک موسیقی تهیه کردیم گوش دادند و از آن خوششان آمد.»
سیو وین، خواننده/گیتاریست گروه Dream Syndicate که با پرلمن در آلبوم سال ۱۹۸۴ گروه خود به نام “Medicine Show” با او همکاری کرد، گفت: « سندی حد و اندازه های ما را افزایش داد. شما می توانستید نظم و انضباط، سرپیچی، شیدایی، جنون و نتیجه نهایی کار را با او به خوبی تجربه کنید. »
پرلمن ۹ آلبوم گروه Blue Oyster Cult از جمله “Tyranny and Mutation”، “Secret Treaties” و “Agents Of Fortune” را تهیه کنندگی کرد. او همچنین یکبار در نمایش معروف “Saturday Night Live” حضور یافته بود.
علی رهبری 
دیدگاه شما