رسانه نوا – مراسم تجلیل و بزرگداشت پنجاه سال فعالیت هنری هوشنگ کامکار، آهنگساز و موسیقیدان نامدار ایران در ایوان شمس برگزار شد.
به گزارش رسانه نوا به نقل از ایرنا، دهمین همایش شعر و موسیقی کانون ادبی زمستان با اجرای سجاد عزیزی آرام مدیر این کانون شامگاه یکشنبه (۲۷ مرداد) با حضور اهالی ادب و موسیقی برگزار شد. در ابتدای این نشست عبدالرضا رادفر، عبدالجبار کاکایی، حمیدرضا شکارسری، بیژن ارژن، سیدحسین متولیان و مصطفی رحمان‌دوست، اشعاری از شاعران معاصر و گزیده ای از آثار خود را خواندند.
هوشنگ کامکار گفت: طی سال ها فعالیت در عرصه هنر و موسیقی این نخستین بار در طول نیم قرن حضور در موسیقی ایران است که از من تجلیل می‌شود.
مراسم تجلیل از این هنرمند با حضور فرهاد فخرالدینی، کیخسرو پورناظری، کامبیز روشن روان، شهرام ناظری، محمدرضا درویشی، لوریس چکنواریان و حمیدرضا نوربخش روی صحنه و با هدای تندیس پاسداشت از یک عمرفعالیت هنری این هنرمند ادامه یافت.
هوشنگ کامکار فرزند خلف پدر هنرپرور خویش است
فرهاد فخرالدینی آهنگساز و رهبر ارکستر در خصوص هوشنگ کامکار و خانواده وی گفت: خیلی دوست دارم در مورد خانواده کامکار صحبت کنم. هنرمند شدن و موسیقیدان شدن کار ساده ای نیست تعداد هنرمندانی که در هر دوره ای به وجود می آیند انگشت شمار است. با نگاه به هنرمندان پیش از اسلام خواهید دید ک تعداد آنها نیز انگشت شمار بوده؛ به طور مثال در دربار خسروپرویز بزرگانی چون باربد، رامتین، نکیسا و.. حضور داشتند و با جست‌وجو در دوران بعد از اسلام می بینید تا دوران صفویه که موسیقی نسبتا شرایط خوبی داشت چند نفر موسیقیدان بِنام می توان پیدا کرد، دانشمندانی که در رشته های دیگر هم تخصص داشتند و کار می کردند؛ چون فارابی، ابن سینا و کسانی که موسیقیدان بودند؛ مانند صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراغه ای. اما دیگر کسی را نمی تو ان یاقت که قابل نام بردن باشد یا اعتباری داشته باشند و اندک شمار هستند.
وی افزود: در دوران صفویه چندان روی خوشی به موسیقی نشان ندادند اما در دوران ناصرالدین شاه که مجدد موسیقی با خانواده علی اکبر خان فراهانی و فرزندانش میرزا عبدالله و آقا حسینقلی به تدریج پا گرفت موزیسین های دیگری پدید می آیند؛ مانند درویش خان، ابوالحسن صبا و کلنل وزیری.
فخرالدینی با اشاره به گسترش موسیقی در دوران معاصر: در شهر کوچکی چون سنندج مرد بزرگی به وجود می آید که در مورد او کمتر صحبت شده است؛ استاد حسن کامکار چهره ای درخشان و نامدار در تاریخ موسیقی ایران که یادگاری به جای گذاشته است؛ فرزندان هنرمندش که هر کدام برای خود استادی هستند و به اندازه یک هنرستان و یک دانشکده به این مملکت خدمت کرده اند. نتیجه آن هوشنگ کامکار و دیگر فرزندان او هستند که هر کدام در موسیقی مملکت بسیار تاثیر گذار بودند. درواقع کاری که یک هنرستان موسیقی و یک دانشکده موسیقی می توانست انجام دهد این مرد بزرگ (حسن کامکار) به‌تنهایی انجام داد. کم داشتیم افرادی که بتوانند چنین کاری انجام دهند؛ مثل استاد خودم ابوالحسن صبا. استاد حسن کامکار زحمات بسیار برای موسیقی ایران کشید.
عشق عمیق چکناواریان به مردم کرد
لوریس چکناواریان هم گفت: من عاشق مردم کرد هستم و افتخار می کنم با دو هنرمند بزرگ و موسیقیدان چون هوشنگ کامکار و شهرام ناظری آشنایی و دوستی دارم، همکاری هایی داشته ایم و چند کار این دوستان را رهبری کرده ام. همچنین با شهرام ناظری آلبومی را جمع آوری کردیم که تجربه فوق العاده ای بود. هوشنگ کامکار محقق و آهنگساز بزرگ و از همه مهمتر انسان بزرگی است.
کامکارها نمونه بارز اخلاق و هنر هستند
شهرام ناظری خواننده موسیقی سنتی ایران هم بیان کرد: بخش عمده خاطرات زیبا و شکوهمند چهل سال حضورم در موسیقی ایران در کنار موسیقی کامکارها رقم خورده است. این گروه از نظر موسیقی و به‌خصوص اخلاقی بسیار نمونه هستند و روزها و شب ها و روزگاران زیبایی را چه در داخل و چه خارج از کشور با این گروه گذرانده ام.
این مراسم کم نظیر بود
کیخسرو پورناظری نیز گفت: فکر می کنم این مراسم که برای بزرگ مرد ارزشمندی که بر گردن موسیقی ایران حق بزرگی دارد و در تمام ابعاد مختلف می توان او را استاد برجسته نام برد در نوع خود کم نظیر بوده است. و آرزو دارم این پیوند و وحدتی که در گروه کامکارها وجود دارد ادامه داشته باشد و به جامعه موسیقی و گنجینه موسیقی آثار بیشتری را عرضه کنند.
تعهد ستودنی کامکار به موسیقی غیر قابل انکار است
خواننده و مدیر خانه موسیقی در ادامه این مراسم اظهار داشت: در این سال ها بیشترین مشغله ام صنفی بوده و درگیر این مسائل بودم و به سبب حضور هوشنگ کامکار در شورای عالی خانه موسیقی باید بگویم وی یکی از کسانی است که تعهد بسیار بالای اجتماعی دارد و در همه مسائل مشکلات جز اولین کسانی است که قدم جلو می گذارد و گاهی خودش پیشنهاد دهنده است و سعی می کند برای من و دوستان انگیزه ایجاد کند.
حمید رضا نوربخش افزود: ویژگی های هنری ایشان بالاست و شایستگی آن را ندارم در مورد آن صحبت کنم؛ اما تعهد او به هنر و موسیقی ویژگی بسیار بالای ستودنی است. حضورشان در شورای عالی خانه موسیقی درکنار استادان عزیز همچنین جناب استاد فخرالدینی که ریاست شورا را برعهده دارند بسیار مغتنم بود. وی از کسانی است که بسیار دغدغه مند بوده و باید این را اجر بنهیم و هوشنگ کامکار را به خاطر این ویژگی بستاییم و تشویق کنیم.
نمونه ای مانند خانواده کامکارها در تاریخ موسیقی وجود ندارد
محمد رضا درویشی پژوهشگر موسیقی در ادامه این مراسم گفت: کیست که نداند روانشاد استاد حسن کامکار از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۷ چه کرد؟ خانواده کامکار امروز دیگر یک خانواده نیست یک خاندان بزرگ موسیقی درکشور است که در طول تاریخ چند سال موسیقی ایران سابقه ندارد. یعنی امروز فکر می کنم ۵ نسل در خاندان بزرگ کامکارها به کار موسیقی می پردازند و در کل تاریخ موسیقی گذشته ایران چنین خاندانی بی سابقه است. یک اصطلاحی در موسیقی مناطق ایران داریم با عنوان چسبیده کار و چکیده کار؛ چکیده کار کسانی هستند که نسل در نسل و آبا و اجدای به هنر موسیقی می پردازند و چسبیده کار کسانی هستند که از روی ذوق و شوق فردی آن هنر را انتخاب می کنند اگر خاندانی پیدا کردید چکیده کار تر از خاندان بزرگ کامکار ها جامعه موسیقی کشور موظف است یک جایزه عظیم به آن اهدا کند اما در طول چهل سال مطالعه روی موسیقی ایران با چنین موضوعی برخورد نکرده ام.
تندیسی با ارزش تر از گِرَمی
هوشنگ کامکار نیز در پایان این مراسم گفت: طی این سال ها نه من، که خانواده ما چندان تمایلی به برگزاری چنین مراسمی نداشتیم؛ این بار هم به اصرار آقای عزیزی آرام، البته با عشق این برنامه را پذیرفتم؛ زیرا از سوی یک نهاد کاملا مردمی برگزار می شود و به هیچ نهادی وابسته نیست و با وجود شرایط امروز موسیقی کشورمان چنین مراسمی برای من بسیار مهم و ارزشمند است. آنچنان که حتی برای من از جایزه گرمی هم مهمتر و با ارزش تر است. جوایزی که در خارج موزیسین های ایران می گیرند را چه کسانی داوری کرده اند؟ ایا جایزه جهانی که به یک سنتورنواز در استرالیا اهدا می شود را پشنگ کامکار یا پرویز مشکاتیان اهدا کرده اند. کدامیک یک از این داوران او را به عنوان برنده جایزه جهانی انتخاب کرده است و چه ارزشی برای آن نوازنده ایرانی دارد بدون وجود یک داور ایرانی؟
وی افزود: دست اندرکاران و مسئولان باید در زمان حیات هنرمندان آنها را را دریباند و برای آنها بزرگداشت برگزار کنند نه زمانی که دیگر در قید حیات نیستند؛ مانند هنرمندانی چون خسین دهلوی و هوشنگ ظریف.
اگر امروز این افتخار نصیب من شده آن را مدیون پدرم استاد حسن کامکار، برادرانم و به ویژه همسر مهربانم هستم.
میلاد کیایی، محمد الهیاری مدیر کل دفتر موسیقی، ارسلان صبا، هانا کامکار، نجمه تجدد، محمد رضا چراغعلی، محمد عیوضی و حسین زمان از میهمانان برنامه بودند که با اجرای گروه نی بانگ به سرپرستی کاوه سپندار و خوانندگی بیژن کامکار به انجام رسید.
سام بورنگ 
دیدگاه شما