ارکستر زهی آرکو با رهبری ابراهیم لطفی ۲۵ بهمن ماه ۹۷ و در قالب دومین شب از فستیوال موسیقی فجر ۳۴ روی صحنه رفت.
برنامه با اجرای قطعه‌ای از جرج فردریک هندل با نام «ساراباند از سوئیت ۱۱»شروع شد. این قطعه در فضایی سنگین و آرام اجرا شد و تم واحد آن در سراسر قطعه توسط ارکستر تکرار می‌شد.
در ادامه قطعه دیگری از هندل در چهار بخش به اجرا درآمد که فضای آن متفاوت از اثر قبلی بود. «کنسرتو گروسو اپوس ۶ »در فضایی آرام آغاز شد اما در بخش دوم پر قدرت‌تر و سریعتر ادامه یافت. پس از آن بار دیگر سازها در فضای آرام به اجرای قطعه پرداختند و بخش پایانی نیز در فضای پرنشاط و پر انرژی اجرا شد.
سومین قطعه‌ای که در این بخش اجرا شد اثری از توماسو آلبینونی بود. «آداجیو در سل مینور»قطعه‌ای تاثربرانگیز است که ارکستر آرکو به بهترین شکل آن را اجرا کرد. در اواسط این قطعه سولوی ویولون علی جعفری پویان با آرشه‌های سنگین باس‌ها همراه بود و زیرترین نت‌های ویولن در تقابل با آنها قرار داشت. آخرین قطعه در بخش اول این کنسرت نیز اثری از هنری پرسل بود.
بخش دوم برنامه با حضور نیمی از نوازندگان بر روی صحنه آغاز شد و آنها به اجرای قطعه‌ای از یوهان سباستین باخ پرداختند که فضایی کاملا متفاوت از بخش نخست داشت. در «کنسرتو براندنبورگ شماره ۳»گاه سوال و جواب سازهای زیر و بم شنیده می‌شد و گاه همه سازها با یکدیگر به اجرای یک نغمه می‌پرداختند. بخش دوم این قطعه با نوای هارپسیکورد آغاز شد و پس از چند لحظه تکنوازی این ساز با آرشه‌های آرام ویولون‌ها به پایان رسید اما پس از آن ناگهان حرکات پر شور آرشه‌ها آغاز شد و تا پایان ادامه یافت.
قطعه دوم در این بخش اثری از آرکانجلو کورلی با نام «کریسمس کنسرتو» بود و آخرین بخش این کنسرت به اجرای اثری از یوهان پاخلبل اختصاص داشت. پس از پایان برنامه تشویق‌های فراوان تماشاگران بار دیگر رهبر ارکستر را به صحنه آورد تا قطعه‌ای را تکرار کنند. اجرای منسجم، پر احساس و یکدست ارکستر آرکو باعث شد علاقمندان این نوع از موسیقی شاهد اجرای خوبی از قطعات مورد علاقه خود باشند.
شهیار کبیری 
دیدگاه شما