محسن میرزازاده

محسن میرزازاده نوازنده و خواننده متولد ۱ بهمن سال ۱۳۵۷ است. اصالتا خراسانی است. پدرش ‘بهادر’ از کردهای روستای ‘امامقلی’ قوچان است و پدربزرگش ‘لاچین بیگ’ از نوازندگان چیره دست دوتار در آن سالیان بوده است. او جزء پرکارترین هنرمندان در خراسان است که در جشنواره های فجر در سال ۱۳۷۶ مقام دوم و در جشنواره های آواها و نواهای دفاع مقدس، آواها و نواهای شیراز و در جشنواره تولیدات رادیویی در تک نوازی مقام اول را بدست آورده است.

او سالها نواخته است. بیش از ۲۰ سال است که دستهایش با به صدا در آوردن پرده های تار روایتگر راستین بخشی از شور و شکوه های روح او و انبوه دوستداران ساز اوست.

دختر ۳ ساله اش ‘ریحانه’ و همسرش در شبانه روز حداقل ۳ ساعت آوای دلنشین دوتارش را می شنوند و از زلال چشمه ساز او بیش از هرکس دیگر سیر می نوشند و با صدای سحرانگیز دوتارش نفس می کشند.او موسیقی پایانی ۲ فیلم سینمایی را اجرا کرده است.

محسن با اثر ماندگار ‘کووات’ به همراه ‘یلدا عباسی’ مرزها را درنوردیده و موسیقی کرمانجی خراسان را روحی تازه بخشیده است. پیش از این نیز شبکه های ماهواره ای کلام پردرد او در باره حلبچه با تهیه کنندگی ‘رحیم ذبیحی’ را چند بار پخش کرده بودند.

‘محسن میرزازاده’ عضو نوازندگان ارکستر ملی است، بارها از رادیوپیام هنرنمایی اش پخش شده است. او دو ‘موسیقی’ فیلم را اجرا کرده است یکی فیلم ‘مرد مجهول’ که از شبکه ۲ پخش شد و یکی هم تیتراژ پایانی فیلم ‘تورغه’ که از طریق رسانه های صوتی و تصویری توزیع شد.

اخیرا در همایش منطقه ای صیانت و گفتمان سازی اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر، محسن میرزازاده از سوی استاندار خراسان رضوی به عنوان سفیر مبارزه با مواد مخدر معرفی شد.

سابقه هنری

محسن از یازده سالگی نوازندگی را شروع کرده است. هر چند نخستین بار ساز را در دست پدر دیده است که برای دلش می نواخته، ولی الفبای ساز را از ‘بهنام تاجیانی’ در دل به یادگار دارد و به آن می بالد. او علاوه بر دوتار، سه تار، تار و دیوان هم می نوازد.

او مقام دوم جشنواره فجر در سال ۱۳۷۶ و مقام اول نوازندگی دوتار در جشنواره آواها و نواهای دفاع مقدس در سال ۱۳۸۳ را کسب کرده است و در سال ۱۳۸۴ در جشنواره آواها و نواهای شیراز حائز رتبه نخست شده است و در همایش های متعددی نیز در سطح کشور هنرنمایی کرده است.

او در یکی از کارهایش به همت استاد ‘رحیم ذبیحی’ فیلمساز پرآوازه کرد راهی ‘حلبچه’ شد و آهنگ پرسوز و ماتم’هاوار’ که به معنای ‘فریاد’ است را در حلبچه مظلوم اجرا کرد و توانست ارادت مردم عزیز ایران به مردم حلبچه را ، در قالب این موسیقی پرسوز که همزمان از چند شبکه ماهواره ای پخش می شد هنرمندانه روایت کند.

محسن آهنگ ‘دلال’ را یکی از زیباترین آهنگهایش می داند و می گوید: بیشتر با دوتار غم و دردها را می نوازم و ‘ارمانه سوسه’ آهنگ دلتنگی های شبانه من است و به آهنگ های تورغه، درنا، گلین دیتمام و الله مزار سخت دلبسته ام.