رسانه نوا – نخستین روزهای فروردین ماه، گفتگویی با گروه موسیقی «عجم» داشتیم. در این مصاحبه به بحث پیرامون آخرین اثر این گروه، دلایل بازگشت به ایران، کنسرت و مباحث دیگر پرداخته‌ایم.
در این نشست امین محمد فولادی (امین عجمی)، سارا فطرس و آرش فیاضی حضور به هم رساندند و به سوالات خبرنگار «نوا» پاسخ دادند.
گروه عجم از چه سالی و با چند نفر آغاز به کار کرد؟
امین عجمی: سال ۲۰۱۰ در گروهی به نام سیمرغ که یک گروه دانشجویی بود در حال فعالیت بودیم. من ایده هایی داشتم که ممکن بود باب میل همه نباشد. به همین خاطر پروژه‌ی دیگری به نام عجم را آغاز کردم که اکثر اعضای سیمرغ برای همکاری ابراز تمایل کردند. سپس، بعد از حدود شش ماه اولین مجموعه کارهای ما، اواخر سال ۲۰۱۰ اولین مجموعه ما شامل ۷ قطعه آماده شد.
شکل گروه از ابتدا به همین شکل بود؟ اعضای اولیه گروه چه کسانی بودند؟
امین عجمی: اعضای گروه ابتدا شامل پرهام بهادران، نریمان اکرمی، آرش فیاضی، زرتشت صفری و شهره شجاعی می‌شد.
دلیل بازگشت شما به ایران چه بود؟
امین عجمی: من احترام زیادی برای موسیقی مردمی قائل هستم و من و سایر اعضای گروه دوست داشتیم کارها در ایران پخش شود. از آنجایی که لازمه‌ی موسیقی مردمی حضور در بین مردم و اجتماع است، سعی کردیم ضوابط را بپذیریم و به ایران برگردیم تا بتوانیم با فضای داخل ایران برخورد روزمره داشته باشیم.
امروزه موسیقی هنری بیشتر رواج دارد و این نوع موسیقی صرفا برای ارائه ی هنر اجرا می شود و هیچ مناسبتی شامل آن نمی شود.
اما موسیقی مردمی از نیاز مردم یا یک مناسبت سرچشمه می گیرد و مجریان آن خود مردم هستند.
آیا در مدت زمانی که ایران هستید قطعاتی در حال ساخت دارید؟
آرش فیاضی: چند کار نیمه تمام داشتیم .اما به دلیل اینکه حال و هوای ایران در جنسیت کارهای ما تاثیر بگذارد دوست داشتیم حتما اینجا ضبط شوند.
دلیل خاصی در مورد تعداد کم اعضای گروه شما وجود دارد؟
امین عجمی: یک از دلایل، علاقه‌ی شخصی من به گروه‌های کوچک مانند گروه های روحوضی است و دیگر اینکه اکثر اعضای گروه موسیقی در کنار شغل اصلی، به ساخت موسیقی مشغولند. هماهنگی همین تعداد فعلی به حد کافی دشوار است. به دلیل تاکید ما برروی موسیقی مردمی از لحاظ ماهیت موسیقی نیاز به گروه‌های بزرگی نیست، یعنی اکثر گروه‌های موسیقی مردمی معمولا یک یا دو ساز کوبه‌ای، زهی و کششی دارند.
معیار شما برای انتخاب اشعار کارهایتان چیست؟
آرش فیاضی: حجم زیادی از اشعار سروده‌ی خودمان بوده، به طور مثال در ابتدای آلبوم «رگ و ریشه» من در قالب شاهنامه این بیت را آورده ام: به نام خداوند ساز و نوا / کز او نغمه برخیزد از جان ما
اما گاهی اشعار معروفی در بین کارها به صورت ترجیع بند آورده ایم تا شنونده بتواند الهامی که ما در اشعار خودمان از آنها گرفته ایم را درک کند.
در آهنگ‌ها به غیر از موسیقی روحوضی اثری از موسیقی قلندری هم حس میشود، آیا آگاهانه از آن استفاده کرده اید یا ناخواسته بوده؟
امین عجمی: به طور مستمر و به مدت هشت سال به دلیل آشنایی با موسیقی زورخانه‌ای در زورخانه‌ی ایران باستان لندن حضور پیدا کرده‌ام و همچنین در محضر آقای قاسم کربلایی شاهنامه خوان مقیم لندن حضور داشته‌ام و این دو بسیار برای من تاثیرگذار بوده‌اند.همچنین طی سفرهایی که به ایران داشته ام توانستم مراسم تعزیه را ازنزدیک ببینم. در سال ۲۰۰۹ تنها برای حضور در فضای خاص محرم به ایران آمدم و در کوهپایه‌های البرز، (خصوصا جنوب مازندران و شمال استان سمنان) تحقیقات میدانی انجام دادم. این اتفاق تنها برای بهره‌گیری از آن فضاها بود.
با توجه به نوع و ساختار موسیقی شما، از فرد یا افرادی در زمینه ساخت مشاوره می‌گیرید؟
سارا فطرس: حتی الامکان تلاش داریم برای هر آهنگی که ماهیت «خاص» دارد (مثل سبک‌های موسیقی مربوط به ناحیه‌ا‌‌ی خاص و یا آیین و رسوم خاص) مشاوری پیدا کنیم که با فرهنگ و آیین مورد نظر آشنایی کامل داشته باشد. به عنوان مثال در کارهایی که درون مایه موسیقی مازندران در آن بوده است از استاد جمال محمدی مشورت گرفتیم و در خصوص بهبود آوا و لحن از راهنمایی‌های ایشان بهره بردیم. حتی قبل از شکل گیری عجم زمانی که من در ۱۸ سالگی به ایران آمدم و جناب کاوه سروریان کارهای من را گوش دادند من را به سمت موسیقی‌های محلی ایران هدایت کردند و به خصوص با سازهای بادی نواحی مختلف آشنا کردند و کلا منظور این است که از مشورت مفید و سازنده بهره‌های زیادی گرفتیم.
در ادامه کار نیز حتما از راهنمایی بزرگان و اساتید، با افتخار استفاده خواهیم کرد.
برنامه ی کنسرت هایی که برگزار کردید در این سال ها به چه صورت بوده؟
امین عجمی: سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ از لحاظ اجرای کنسرت سال های بسیار خوبی برای ما بود. ما ناچار بودیم برای اجرای کنسرت از محل کار خود مرخصی بگیریم و تقریبا سالی هفت یا هشت کنسرت در کشورهای آمریکا، سوئیس، مصر، آلمان، کانادا، سوئد، ترکیه، لبنان و… برگزار کردیم.
به جز لندن اغلب کنسرت‌هایی که در کشورهای مختلف برگزار شد به وسیله ی کنسرت گذار صورت گرفت. در لندن با توجه به شناختی که از محیط و مخاطب داشتیم معمولاخودمان اجراها را با کمک برنامه گذارهای آشنا برگزار می کردیم.
اما در سال ۲۰۱۵ کاملا به کارضبط آلبوم مشغول شدیم.در این مدت که مشغول برگزاری کنسرت‌ها بودیم ضبط آلبوم به تاخیر افتاده بود که تصمیم گرفتیم تا پایان ضبط هیچ اجرای زنده‌ای نداشته باشیم.
برنامه‌ای برای اجرای کنسرت در ایران ندارید؟
امین عجمی: هنوز خیلی کاری از پیش نبردیم، اما قرار است من مدت بیشتری در ایران بمانم تا به همراه جناب مهندس دلیری اقدامات لازم را انجام دهیم.
اینجا لازم است که بگویم آقای دلیری یکی از بهترین تهیه کنندگانی بود که ما را در این زمینه همراهی کرد. ایشان بسیار ما را درک می کنند و ما از این همکاری راضی هستیم.
با توجه به این موضوع که سبک کار شما مخصوص به خودتان است آیا تمایل به تلفیق مواردی مانند آواها و زمزمه های بومی در آن دارید؟
آرش فیاضی: این آواها تا حدودی در کارهای ما استفاده شده است. به عنوان مثال در قطعه خزان تنبور فضای عرفانی کرمانشاه را در کار آورده است و این برای من به معنی تلفیق بود. آن زمان هیجان استفاده از عناصر دیگر را در کارمان داشتیم. اما از این به بعد باید خودمان را بیشتر و بهتر پیدا کنیم و به صورت ذاتی داشته هایمان را ارائه کنیم تا صرفا به تقلید ازموسیقی نواحی گوناگون نپردازیم.
قصد ندارید از نوازندگان بومی و محلی استفاده کنید؟
آرش فیاضی: حتما این کار را خواهیم کرد. در آهنگ «طیبه جان» سه سال پیش با برادران محمدی صحبت کردیم و آنها در این کار حضور پیدا کردند. در حد توان سعی داشتیم استفاده‌ی درستی ازموسیقی نواحی کنیم و فواصل موسیقی محلی را رعایت کنیم. اما از این به بعد تصمیم داریم از نوازندگان بومی استفاده کنیم و به قطعات دست نخورده‌ی محلی بپردازیم که تابه حال شنیده نشده باشد.
سلیقه‌ی مردم در موسیقی مردمی اهمیت دارد اما مجریان موسیقی مردمی این قابلیت را دارند که بر سلایق عموم تاثیر بگذارند و نباید صرفا پیرو سلیقه‌ی فعلی عموم بود. ما قصد داریم کم کم عناصری را وارد موسیقی خود کنیم که گوش مخاطب عام با آنها آشنا شود و در نتیجه مخاطبی عام، با ضوابط خاص داشته باشیم. هدف ما از همکاری با نوازنگان بومی این است که موسیقی محلی را با ارکستر سنتی ایرانی اجرا نکنیم چرا که حال و هوای محلی را منتقل نمی کند.
در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید…
امین عجمی: جا دارد از تمام دوستانی که در این مدت ما را در انجام مراحل دریافت مجوز و انتشار آلبوم یاری کردند نهایت تشکر را داشته باشیم و امیدواریم بتوانیم در ادامه فعالیت گروه «عجم» رضایت مخاطبین و طرفداران خود را جلب کنیم.
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما