بررسی آلبوم A Head Full of Ddreams از Coldplay

رسانه نوا – گروه “Coldplay” در اولین آهنگ از اولین آلبوم گروه خود را با یک بیانیه گرم و صمیمانه این گونه معرفی کرد: «ما در یک دنیای زیبا زندگی می کنیم». پس از گذشت پانزده سال و فروش ۸۰ میلیون آلبوم این گروه چهار نفره بریتانیایی این فلسفه و نگرش خود را آن چنان که باید و شاید مشخص نکرده است؛ آن‌ها فقط با انتشار آلبوم‌های بعدی آن را تقویت کرده‌اند.

در حالی‌که به نظر می رسد موفقیت عظیم گروه‌های موزیک منجر به خستگی و کناره گیری آنها می شود اما گویا Coldplay بیشتر درگیر بهت و حیرت زندگی است. آهنگ های آنها فقط برای هیجان و روحیه دادن نیست بلکه اغلب درباره احساس به تعالی رسیدن است. اما در هفتمین آلبوم گروه «سری مملو از رویا» (A Head Full of Dreams) مبارزه و تعهد مستمر گروه برای تحریک و برانگیختن روح ما پتانسیل این را دارد که باعث القاء یک نوع احساس درونی بزرگ شود.

در عین خوش بینی، دلایل منطقی زیادی برای فروش فوق العاده این آلبوم وجود دارد. آلبوم ” A Head Full of Dreams ” یک واکنش انعکاسی به آلبوم Ghost Stories سال ۲۰۱۴ است. یک پاسخ مختصر به جدایی پر سر و صدا، که عملاً عواطف و احساسات خواننده را برملا کرد. آلبوم جدید به نوعی ارتباط ناخودآگاهانه مارتین و صدای یک مرد مجرد است که به صحنه رقص پاگذاشته تا فکر خود را آزاد کند و عشق جدیدی بیابد. او در جایی از آلبوم بر روی تم گیرای آهنگ اول “Adventure of a Lifetime” این‌طور می خواند: «تو باعث شدی من فکر کنم هنوز زنده ام» (You make me feel like I’m alive again). این ترانه به طور مختصر و کافی فضای آلبوم را مانند عنوان یک پوستر سینمایی ارائه می کند.  

در آلبوم “A Head Full of Dreams” کلد پلی شانس خود را برای فضا و تم سرزنده و مسرت بخش که در آلبوم “Ghost Stories” از روی عمد کمتر جلوه داده شد؛ امتحان می‌کند. اگر چه این آلبوم توسط منتقدین در گروه‌بندی آثار متوسط جای داده شده است؛ اما این معروفیت و نقش مرکزی کلد پلی است که باعث شده آنها اینقدر محبوب باشند. آن‌ها تنها گروه راک به شمار می‌روند که توانسته با هنرمندانی چون بیانسه، نوئل کالاگر خواننده گروه اوئیسیس، آهنگساز سوئدی تاو لو،  شرکت تنظیم و ضبط آلبوم نروژی استارگیت، کندریک لامار آمریکایی، دانیل گرین، نیک سیمپسون و مری کلایتون در تهیه آلبوم خود همکاری کنند. آلبوم “A Head Full of Dreams” بیانگر اشتیاق زیاد کلد پلی است. آن‌ها در این آلبوم همه چیز را برای همه مردم گنجانده‌اند. از پاپ انگلیسی پر سر و صدا، سمفونی، آهنگ های پر انرژی کلاب، آهنگ های راک ملایم، آهنگ های R&B، و حتی آهنگ های مهیج راک که یادآور علاقه گروه برای رسیدن به محبوبیت Mercury Rev است. 

اما این آلبوم اهداف بلندتری در سر دارد. با الهام از شعرهای شاعر ایرانی، مولانا جلال الدین محمد بلخی (رومی) و نمونه هایی از صحبت های باراک اوباما «بخشایش حیرت انگیز» و ادغام آن‌ها در فرم آهنگ‌ها این آلبوم، سرانجام خوش بینی بازگشته مارتین با یک نگرش کلی و بهتر ساخت جهانی بهتر را بیان می‌کند. وقتی به این درک برسیم که چه چیزی باعث شد تا او افسرده و ضعیف شود در  آن صورت بی قراری او برای تجربه احساسات بهتر توسط مردم صادقانه به نظر خواهد آمد. آهنگ “Everglow” و ” Fun” با همکاری تاو لو سوئدی پرونده داستان جدایی گوئینت پالترو از مارتین را با این مضمون که دوستی ها باید ادامه پیدا کند را می بندد. برای اثبات این ادعا در آهنگ اول یعنی “Everglow” همسر سابق مارتین در قسمت وکال پس زمینه او را همراهی می کند. و آهنگ “Amazing Day” یک قطعه شعر بزمی درباره ارتباط دوستی بعد از جدایی است که مانند آهنگ سینگل اولیه این گروه همچون “Shiver” مسرت بخش است. بهترین آهنگ این آلبوم “Birds” که آهنگی پاپ و ریتمیک درباره امیدواری و غلبه بر مشکلات در شرایط خاص است. 

اگر چه این آلبوم به نوعی یک آلبوم تجربی است اما ناگزیر به همان مسیر قابل پیش بینی بازمی گردد. آهنگ هم‌نام آلبوم با یک  گروو مشخص ما را به فضای آلبوم می آورد اما در جاهایی با خواندن جملات مرسومی مانند ” woah oh oh oh” یک توقف در حرکت رو به جلوی آلبوم به وجود می آورد. در جایی از آهنگ “Adventure of a Lifetime” مارتین این‌طور می خواند: “احساس می کنم قلبم می زند” (I feel my heart beating) که باعث شده تا تنظیم آهنگ به هم ریخته به نظر برسد. و در آهنگ پایانی “Up&Up” که مانند سرودهای دبیرستانی است بسیاری از مهمان هایی که پیش‌تر به آنها اشاره شد دور هم جمع می شوند و اینطور می خوانند “ما با هم آن را انجام می دهیم” 

(we’re gonna get it together) و سپس گیتار سولوی کالاگر آلبوم را به پایان می برد. در جایی از آهنگ مارتین می خواند: “مردم چطور می توانند رنج ببرند/ مردم چطور می‌توانند از هم جدا شوند/ مردم چطور تقلا می‌کنند/ مردم چطور می‌توانند قلب یکدیگر را بشکنند؟” (How can people suffer/ How can people part/ How can people struggle/ How can people break your heart?). او ادعا نمی‌کند که ریشه همه مشکلات را می داند اما حداکثر تلاش خود را می کند تا یک راه درمانی برای آن پیدا کند.

تقریباً تمام آهنگ های این آلبوم درباره صعود و ارتقاء در زندگی است چه از طریق فضاپیما (آهنگ  ” X Marks the Spot” که در دل آهنگ  ” Army of One”  گنجانده شده است)، از طریق تجربه شناور شدن بدن (آهنگ بونس ” Miracles”)، از طریق موج های اقیانوس ها “Fun” ، خیره شدن از روی بام “Amazing Day “، از طریق موجود افسانه ای سیمرغ “Birds “، یا فقط توسط اراده “Up&Up “. این گروه پیش از این آهنگ “Up With the Birds” را نوشته است. اما مارتین تمایل دارد که درباره تجربه های غیرمعمول خارق العاده در مضامین استعاره‌ای بخواند: «ارتش یک نفره من برای تو خواهد جنگید ….قلب من اسلحه من است». و با تامل شگرف او بر روی ستاره‌ها و ماه، قلب‌ها و الماس‎ها به نظر می رسد او ترانه‌های خود را با جادو و خوش اقبالی تهیه می کند. 

منبع: NME