رسانه نوا – در طول این سال ها که دو آلبوم بلند و یک آلبوم EP توسط گروه پست متال آینده دار بریتانیایی لتیتیودز Latitudes منتشر شده، این گروه خود را به عنوان یکی از گروه های سبک پست متال اینسترومنتال (بی کلام) قابل توجه و اتمسفریک معرفی کرده است.
در آلبوم آخر آن‌ها در سال ۲۰۱۲ به نام Individuation شاهد بودیم که گروه با تجربه بیشتری موسیقی تولید کرد و اکنون این گروه پنج نفری در آلبوم Old Sunlight با هفت آهنگ به صحنه بازگشته اند. کار انتشار این آلبوم با شرکت Debemur Morti است.
گروه Latitudes خود را ملزم بر تغییرات و دست‌کاری زیاد در سبک و استایل اولیه خود که دو آلبوم قبلی ان‌ها را بر مبنای آن ساخته شده، نمی بیند و احساس می کنند که این سبک و قلمرو برای طرفداران شناخته شده و آشنا تر است. آن‌ها این موضوع را از همان آهنگ مقدمه آلبوم یعنی “Ordalian” رعایت می کنند. در واقع در این سه سال آن‌ها تمرکز و توجه خود را بر روی تقویت صدای موثر گروه متمرکز کرده اند.
موفقیت اصلی در صدای متمایز گروه Latitudes در گرو دو چیز متناقض است. اولین مورد ارتباط اجباری صداهای سریع گیتار که توسط صدای ریتم آهسته درام و آکوردها در لایه زیرین تحت فشار قرار گرفته است. این باعث القای نوعی حس عصبی در قطعات آلبوم می شود که در آن‌ها صدای گیتار در اسارت و تحت فشار است. تغییر از یک ریتم مشخص باعث شده تا قبل از این‌که آلبوم بخواهد شروع به درک شود لحظاتی باید سپری شود اما به هر حال این کار ارزش زمان و صرف انرژی را دارد تا باعث جذب این آهنگ ها به پوست و استخوان شود. گویا این آثار از درون به شما متصل هستند.
دومین مورد تناقض به کارگیری وکال لطیف و ظریف آدام سیموند بر روی ریف های پرقدرت که هر از چند گاهی از آن بهره برده می شود، است. آدام سیموندز تقریباً در نیمی از زمان آلبوم حضور دارد و به حضور موفق گروه کمک بیشتری می‌کند شود. شاید تلاش او برای جلب توجه شنونده در آلبوم ستودنی باشد. در حال حاضر بسیاری از گروه های صرفاً اینسترمنتال با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند. در اولین حضور آدام سیمونز در آهنگ “Body Within A Body” شاهد هستیم که جایی از این آهنگ فقط صدای غم زده سیموند وجود دارد، سپس به قسمت نهایی پرهمهمه باز می گردیم که این موضوع انرژی و پویایی گروه را به نمایش می گذارد.
آهنگ “Gyre” رگباری از ریف های بی قرار است. “Amnio” یک قطعه به نسبت کوتاه تر و تقریباً امبینت است و
” In Rushes Bound” بیشتر شبیه فضای آهنگ های گروه های Isis و Amenra است. آهنگ “Quandary” تا اندازه ای غیرمنتظره آلبوم را به انتها می برد؛ چرا که بیشتر شبیه یک اینترلود تا یک قطعه پایانی برای آلبوم موسیقی به شمار می‌رود. البته تاثیر آن این است که با به انتها رسیدن آلبوم باید کل آن را تحلیل کنیم. این آلبوم فقط ۷ آهنگ دارد و زمان آن ۴۵ دقیقه است. آلبوم Old Sunlight یک آلبوم متعادل است و هیچ یک از آهنگ‌ها بیهوده و صرفاً جنبه وقت پرکنی ندارد.
احتمالاً هیچ کدام از آثار این آلبوم به خوبی آ]نگ Imitation Ruin آلبوم Individuation این گروه نیست اما در کل کیفیت آلبوم جدید گروه تا این‌جا در میان کارهای دیگر گروه از همه بالاتر بوده است. این مهارت و ابتکار گروه که باعث شده تا از بخش های ناهموار آلبوم قطعه های یک دست و هموار استادانه ای ایجاد شود که شخص را تا سر حد هیپنوتیزم مسحور می کند. با ایجاد یک اتمسفر جادویی که هم تیره و تاریک و هم روحیه بخش است این گروه توانسته تا از چند نقطه در طیف پست متال بتوانند یک کلکسیون کاملاً راضی کننده از آهنگ هایی که طرفداران پر و پا قرص را به وجد خواهد آورد ارائه کنند و یک دریچه ای مهیج و موثر به سمت کارهای جدیدتر فراهم شود.
آلبوم ” Old Sunlight” به احتمال زیاد اولین آلبوم با شکوه این گروه است که در سال ۲۰۱۶ منتشر می شود. ذهن خود را در آن رها کنید.
یوسف رحیمی 
دیدگاه شما