رسانه نوا – جک وایت با توجه به علاقۀ شدیدش به افسانهها و موسیقی پیش از جنگ همیشه به عنوان موزیسینِ احیاکنندۀ سبک بلوز-راک طبقهبندی میشود. این ارزیابی چندان اشتباه نیست اما ناقص است. وایت پیشتر از اینها حتی در دورۀ دوئت «وایت استرایپز» پالت صوتی خود را با تعصبی عامدانه محدود کرده بود و سبکوسیاقی داشت که در طول فعالیت استرایپز و همچنین در دو آلبوم سولوی اولش آن را حفظ کرد. آلبوم جدید او، Boarding House Reach اثری است که در آن افقش را گسترده و آغاز به شکستنِ دیسیپلینها کرده است و میتوان گفت همۀ اینها اگاهانه اتفاق افتاده است.
قطعۀ آغازین و اولین تکآهنگ آلبوم به نام Connected by Love، بیتهای مواج راک ِارنا (arena rock) را دارد و تنها قطعهای است که کاملا میتوانست در آلبوم Blunderbuss یا Lazaretto بگنجد. درست زمانیکه این قطعه تمام میشود وایت وارد مدیتیشنی الکترونیک به نام Why Walk a Dog? میشود؛ قطعۀ عجیبی که به سرعت به صدای هارد فانکِ Corporation، سومین قطعه و صدای جدیدِ این آلبوم ختم میشود. از اینجا به بعد همه چیز عجیبتر و المانهای پروگرسیو بیشتر شنیده میشود. ازبرخوانی با رپ مخلوط میشود، غرش سینتیسایزرها در صدای پیانوی بلوز تنیده میشود و صداهای اپراییِ اووِرداب به خوبی در کنار اصوات تولید شده توسط فازباکسهای گیتار قرار میگیرند. هر لحظهای در این آلبوم به ما میگوید که وایت علیه صاحبان قدرت برخواسته و میخواهد او را یک هنرمند راک مدرن ببینیم و نه فقط کسی که به چیزهای کهنه و قدیمی رجعت میکند.
علیرغم اینکه تلاش او برای ارائۀ تعاریف تازه موفقیتآمیز است – زیرا هیچ شکی نیست که این آلبوم اثر هنرمندی اهل خطرکردن است – هنوز نمیتوان گفت که Boarding House Reach در جایگاه یک آلبوم موفق است یا نه. سرشت گنگ و مبهم آلبوم مفتونگر است اما از طرفی نشانۀ آن است که حرکت آلبوم در جایی متوقف میشود – شاید یک محصول جانبی اجتنابناپذیر از موزیسینی که مشتاق است خود را به چاله بیاندازد. عنصر عجیب دیگر آلبوم این است که وایت علیرغم تمایلش به عجیبغریب شدن در نهادش هنرمندی بادیسیپلین است که میخواهد هرچیزی در جای دقیق خودش باشد.
دو قطعۀ Corporation و Ice Station Zebra که فانکیترین قطعات آلبوم هستند با گرووهای دقیقشان شاهد همین ادعا هستند و حتی در اینترلودهای غیرمعمول و آگاهانۀ آلبوم نیز همین سطح از دقت دیده میشود. درحالیکه این دقت آلبوم را به نوعی در غلوزنجیر نگه میدارد همچین آن را به اثر شنیداری جذابی تبدیل میکند زیرا برای هنرمندی که شیفتۀ نظموانضباط است فضایی برای رهایی فراهم میکند.
دیدگاه شما