بررسی آلبوم اشارات نظر از میلاد درخشانی
رسانه نوا – میلاد درخشانی نوازنده و آهنگساز چیره دستی است. آثار انفرادی و اینسترومنتال او همچون «سرخوش» و «افشارستان» طرفداران زیادی دارد. برادرش پدرام درخشانی از طلایه‌داران موسیقی تلفیقی در ایران است. اما حیطه فعالیت‌های او تنها به موسیقی بی‌کلام ختم نمی‌شود.
مدتی پیش برای نخستین بار اثری را همراه با سیروان و زانیار خسروی به نام «کنار مهتاب» منتشر کرد سپس تعدادی تک قطعه به صورت انفرادی خواند و در دسترس عموم قرار داد و مورد توجه قرار گرفت. آلبوم اشارات نظر نخستین آلبوم باکلام میلاد درخشانی محسوب می‌شود که خودش شخصا و برای اولین بار در آن خوانده است. سبک این آلبوم طیف گسترده‌ای از موسیقی را از موسیقی محلی، سنتی، پاپ و حتی راک را شامل می‌شود و در یک دسته بندی کلی در ژانر موسیقی تلفیقی جای می‌گیرد. آهنگساز همه قطعات آلبوم «اشارات نظر» میلاد درخشانی است.
«اشارات نظر» یک آلبوم معمولی نیست و فضای موسیقی آن متفاوت و مدرن است. میلاد درخشانی صدای خاصی دارد و حتی این صدا یکی از وجوه تمایز آلبوم محسوب می شود. پیش از عرضه رسمی آلبوم همواره به شخصه فکر می‌کردم که شاید این البوم باکلام شاید ویترینی برای اثار بی‌کلام میلاد درخشانی شود (با اینکه قطعا بی‌تاثیر نیست) بعد از شنیدن آثار آلبوم جدید و ترکیب و سبک موسیقی این فکر از ذهنم خارج شد. هرچند میلاد درخشانی بیشتر یک نوازنده است تا یک خواننده، اما به خوبی از پس خوانندگی برآمده و ذهن پیچیده مخاطب را جذب و درگیر خود کرده است. از طرف دیگر، بهره گیری از نوازندگان مطرح در این آلبوم رنگ و بویی دیگر به آن بخشیده است.
دور از ذهن نبود که در یکی از قطعات آلبوم پدرام درخشانی حضور داشته باشد، از همین رو در قطعه قفس شاهد حضور وی هستیم. قفس به سبک راک تنظیم شده و پدرام درخشانی در بخش پایانی کار سنتورنوازی می‌کند که برای شنونده سورپرایز خواهد بود چرا که هدایت مسیر موسیقی از سبک راک و فضای ساز‌های غربی به سمت یک ساز موسیقی سنتی کمی سخت و قابل تامل است و این دقیقا همان چیزی است که شنونده را به وجد می‌‌آورد. ناگفته نماند که یکی از بهترین و متفاوت‌ترین اجراهای سنتور پدرام درخشانی در این آهنگ صورت گرفته است. از سوی دیگر حضور کیان پورتراب خواننده گروه محبوب کامنت در قطعه‌ی متفاوت بشنو، بیش از هرچیز دیگری برای مخاطب غیرمنتظره است چرا که تا به حال حضور صدای او را در چنین فضایی لمس نکرده‌اند و برای شنونده تازگی دارد. درخشانی سعی کرده در عین تغییر سبک قطعات در طول آلبوم، همواره یک خط موسیقایی را حفظ کند.
اشعار استفاده شده در آلبوم از شاعران بسیار مطرح انتخاب شده‌اند اما بیشتر براساس علاقه خواننده انتخاب شده و از جنبه‌های شخصی به آن‌ها نگاه شده است. درکل آلبوم خوبی برای مخاطبین موسیقی تلفیقی و آلترناتیو است و از گوش دادن به آن خسته نخواهید شد.
